ПОЛНА МЕСЕЧИНА

ПОЛНА МЕСЕЧИНА

Низ бурата на времето,

и полна месечина,

бегалците минат без стрв,

ги забораваат плодовите  и

смртните казни на плодните полиња

кој го означуваат времето.

А кога некој некаде оди,

поново се врака,

како пчелка на убав цвет.

Месечината следи чекор по чекор

и  го означува времето,

ги исполнува сите пукнатини на времето

распослани измѓу небото и земјата.

Со брзината на времето се отвараат

вратите пред кои сега се молчи.

Над златните рудници

стеблата  пуштат долги корења,

а,времето молчи пред полна месечината.

Соња Таировска Ѓурчак

29. 12. 2015 Улм 

ДЕНОТ Е ДОЛГ

ДЕНОТ Е ДОЛГ

Природата се распослала

низ долгите улици,

пошумени со стебла во

надеж на безбројни очи.

Денот е долг, осветлен

со светилките на градските улични

под кои летаат изморени светулки.

Копнеж  по нешто ново

забораваќи ја стварноста.

Се се менува и повторува

само вистината останува

секогаш поврзана со мостот

на природата, како

децка играчка на животот.

Соња Таировска Ѓурчак

25. 12. 2015 Улм

СВЕТИЛКА НА ДЕНОТ

СВЕТИЛКА

Пред прагот на денот

стои запалена светилка.
Светилка која го осветлува
целиот просто,

измеѓу небото и земјата,

низ тишината на времето.
Се раѓа светилка кој се поновува
низ календарот,светилка на денот.

Се крие измеѓу деноноќното ветување

на немирот од темнината и светлината.

Црта нови слики по смрзнатите прозори
а се лепат по вените на пеперутките,

кој патуваат со светилката  на денот.

Тежат камењата на сопствениот сон

лебдат капките пред прагот на денот.

Само се пофторува празникот на денот,

а ја крие вистината закачена

по старите греди во плевната.

Соња Таировска Ѓурчак

23. 12. 2015 Улм 

ПРЕД ТУЃА ПОРТА

ПРЕД ТУЃА ПОРТА

Гледам прегратка во прегратка

како свеќа се топи.

Слушм плач на гроб...

Пред туѓа порта,

сон кој спие по должина на стебло

даб кој лисја нема, а

корени долги веќе пушти.

Солза се тркала по сокаци туѓи

дождот ја носи во река матна,

далеку негде на брегот ќе застани

нов ден ќе ја пробуди тогаш.....

Соња Таировска Ѓурчак

19. 12. 2015 Улм

АФОРИЗМИ 200

Насталгија за стари добри времиња нема

Ни времето тагува за прошлоста

Ни дрвото за своите паднати лисја,

Се раѓа нов живот,по патеката на времето.

*****

Животот треба сигурна карта

Тоа е одговор на молитвата.

*****

Секоја молитва стигнува

гласно до природата

а природата е одзив на молитвата.

*****

Само вечната вистина не се променува

Таа останува секогаш вецна вистина.

*****

Измеѓу светлината и темнината

Се крие тајната на вистината.

*****

И со затворени очи се гледа светлината.

*****

Природата е секогаш

Креативна испирација

Која освежува и подмладува.

*****

Само еден збор сега зборува

Во хармонија за љубов и мир.

******

Низ убавината на природата

Се допира вечноста на слпбодата

Која носи мир и љубов,имајте љубов

PTICE NA NEBU

ПТИЦЕ НА НЕБУ

Мисли ме опет тамо воде

на језеро обале кводе

Бол рука пише

и ако цвет немирише више.

У мом животу светлост је стала

магла и тама је пала.

Птице на небу лете немо

чувају успомене,тугу и бол.

Птице су сад све неме

само једна на грани вене.

Живот даље следи

живјет сам не вреди.

Соња Таировска Ѓурчак

21. 8. 2015 улм

PTICE NA NEBU

Misli me opet tamo vode

na jezero obale kvode.

Bol ruka pise

i ako cvet ne mirise vise.

U mom zivotu svetlost je stala

magla i tama je pala.

Ptice na nebu lete nemo

cuvaju uspomene,tugu i bol.

Ptice su sad sve neme

samo jedna na grani vene

Zivot dalje sledi

zivjeti sam ne vredi.

Sonja Tairovska Djurcak

21. 8. 2015 Ulm  

УМОРНА БЕЗСОНИЦА

УМОРНА БЕЗСОНИЦА

Немир,бол,гребе

на слика остава лузни.

Разголена зората бега

повторно да се роди.

Повторно да се роди,

бара само трошка сила

немирот да го смири,

убава зора мисла да роди.

Бесоница бега, кон утрото бело

во танец вие, убавина крие,

распослана зора утрото го мие.

Денот се роди.

Соња Таировска Ѓурчак

8. 12. 2015 Улм

КАКО ВО СОН

КАКО ВО СОН

Те видов, како во сон

со кајчето пловеше

кон брегот.

Езерото се криеше

под бистрите води.

Поитав тивко во преград

да стигнам.

Ме сопна сонот

Ме разбуди денот.

Соња Таировска Ѓурчак

8. 12. 2015 Улм 

ДА МОЖАМ

ДА МОЖАМ

Да можам,
ќе го вратам времето
заспано на поселата 
од животот.
Да можам,
ќе ги вратам жолтите
паднати лисја
од стеблто на добрината.
Да можам,
ќе ги вратам сите
птици кој одлетаа
во просторот и се изгубија во бурата.
Да можам,
да го соберам стадото
од широката ливада
на заблудата.
А рибите да ги извадам
од смрзнатите води.
Да можам.

Соња Таировска Ѓурчак
7. 12. 2015 Улм

ЗОРА

ЗОРА

Чекам ноќта да мини
ден да раздени
сјај на мост да мини
радост да стигни.
Чекорам и патувам во надеж
во брегот на осаменоста
барам време,
не, зората ја чекам!
Мисли разиграни
под кожата на ноќта
немир прават.
Ги нишаат клепавиците
на денот,
кои сила веќе немаат
и зората ја чекаат.
Кошничката полно надеж
ЗОРА.

Соња Таировска Ѓурчак
7. 12. 2015 Улм

АВСТРАЛИЈА

АВСТРАЛИЈА Австралија земја далечна Ти од рода ме одроди ти сиромав ме направи. Пари во џеб сега носем а за љубов просам. Австралија замјо далечн сиромав сиромав сум сега сиромав за рода мила ах да имам барем крила. Преку океан да си летнам и таму во родина мила да си слетнам. Пари во џеб сега носам а за љубов просам. Сите пари ќе ги дадам да не морам љубов да крадам. Дали тоа доста ке биди сега никој ни во родина таму неќи да ме види. Австралија замјо далечна.

Соња Таировска Ѓурчак

5. 12.2012 улм

ВИСТИНАТА НЕ ОДМИНА

ВИСТИНАТА НЕ ОДМИНА

Години во темнина минеа  

верници свеќа палеа,

пред олтар, молитва молеа.

Мир и светлина, во куќата на небото.   

Молитва, како сенка низ темнина  проиде

светлина дојде.

Останаа зборовите запишани

во тетратката на мудрецот,

низ ширината и должината на светот.

А вистината не одмина.

Соња Таировска Ѓурчак

5. 12. 2015 Улм

ПАТОТ Е ПРАЗЕН

ПАТОТ Е ПРАЗЕН

Барам низ замаглени очи сјај да видам,

длабоко се всадиле во Европа,

раширени платна,како за белење.

Насмевка нигде нема,

и времето се стурило во плач,

а капутот се треси како

последниот лист на дабот и

посига по сончевите здраци.

Се кити радоста,за новото раѓање.

Снежница и виулица се спуштила

срцата се смрзнале пред прагот од болницата

се слушаат чекори кој чекорат

по поатот на празникот,а патот е празен.

Соња Таировска Ѓурчак

1. 12. 2015 Улм

ЗБОР

ЗБОР

Диплам спомени,

расеани низ просторот,

закрилени во домот на небото.

Збор кои оди кон

брановите на мирните води.

Стапицата,гладно мами

и бара заталкано јагне.

Денот лета,

и пустош ноќта остава страв.

Зарем темнината е тоа.

Збор што го буни.

Соња Таировска Ѓурчак 
1. 12. 2015 Улм 

ХХХ 119

Каде бисерите поцрнеа
овците не пасат трева.

*****

Во празните ореви
нема више јатки.

*****

Лушпите од протокалите
не се лепат со пари.

*****

Со пари не се купуваат
ни продаваат пријатели.

*****

Пријателството не се реди
со златници,тоа по себе е сјајно.

ВО ИМЕТО ТВОЕ

ВО ИМЕТО ТВОЕ

Во името твое

судбина се крие

Европа те гледа и 
сака да те скрие.

Сонува сонови разни

а желба гори во цвет се стори

сонува сонови празни.

Ти си земја,
на Балкан за пример

И оној кој  по тебе  газел

и кој те мразел

се што те боли

сега само за него моли.

Молитвата твоја е сила

за земјата наша  мила.

Соња Таировска Ѓурчак

26. 11. 2015 Улм 

МИР И ЉУБОВ

МИР И ЉУБОВ

Изворна жлезда многу брзо лачи

река солза полна

за мир и љубов плачи.

Корито полно риби,

големи и мали,стари и млади.

Течи вода, надојде река.

Дали вода до море ќе стигни,

а молитва мир и љубов на обала

бранови ќе дигни.

Соња Таировска Ѓурчак

24. 11. 2015 Улм 

ОРАНИЦИ РАВНИ

ОРАНИЦИ РАВНИ

Изорај ораници равни,

посеј семе, желби живи

род да родат,семе светлина да види

ораница градина да биди.

Пренеси желба жива

на лист бел од свила

букви да се редат со љубов мила.

Вечно да останат тука

а, земја од род да пука.

На ораници равни

благослов и род.

Сонцето, подарок прати.

Соња Таировска Ѓурчак

24. 11. 2015 Улм 

ПОД ШАМИЈАТА

ПОД  ШАМИЈАТА

Се реди радос,тага и милост

кој ја мери тежината на животот.

Во мигот на тишината,

одекнуваат, скриени зборови

под шамијата, на една старица.

Која веќе одамна замина.

Утрото се разбуди, и

раскажува за сонот и за

цветната шамија

која плива во езерото.

А зборовите, подаваа рака

кон сонцето молеа за спас.

Како се мери животот

остана неодговорено прашање.

Под шамијата на животот.

Соња Таировска Ѓурчак

22. 11. 2015 Улм

ЗАКОНОТ НА ЖИВОТОТ

ЗАКОНОТ НА ЖИВОТОТ

Како млад музичар,

со духовна ферквенција,

засаде ноти по златните звезди.

Ги отвори сите врати а,

зборовите останаа нанижани на крст.

Немирот ја помрачи светлината

низ темнината одекнува фенерот

пред правецот на вистината.

Никнува родот, од благородните мисли,

жива желба од животот.

Од прегратките на градината

се разнесоа цветовите,

од последниот трендафил

кој потрчаа кон златните звезди

и се приковаа во просторот.

Во законот на животот.

Соња Таировска Ѓурчак

21. 11. 2015 Улм 

КОШНИЦА ПОЛНА

КОШНИЦА ПОЛНА

Кошница полна погачи бели

а,птици  гладни на небо.

Престава нова во театар почна

публика, многу нема.

А старица една од врата гледа

на сцена,

дивеч со цвеќе ранат!

И тогаш стара мајка соза пушти

која езеро се стори

за пет синови свои.

Кошница сега трошки е полна.

бара промена нова.

На сцена туѓи стапки оставија трага.

завесата се спушти пред земја една.

Соња Таировска Ѓурчак

18. 11. 2015 Улм.

ПОРАКА

ПОРАКА

Длабоко во прегртки твои

порака стои.

А времето вистина  носи

куфери полни,

и порака ќе пренеси.

Љубовта излиена во илјада бои

за цел свет исто стои.

Еден ден вистината ке збори

повик и порака во денот

анѓел молитва моли  

за пораката во имети што  збори.

Соња Таировска Ѓурчак

18. 11. 2015 Улм 

СЕ РОДИ

СЕ РОДИ

Како семе посеано во пролет,

се роди, во утробата на земјата

се роди, желба,полна живот.

Се роди, со топла крв,

се роди, како јагне кое сега веќе оди

се роди, и ја разбуди светлината.

Времето минува,мина како сон

од секој дом,

секоја нова желба има и нов род.

Битката победи

а,снегот се стопи.

Соња Таировска Ѓурчак

16. 11. 2015 Улм 

ПОБЕДА НА ЖИВОТОТ

ПОБЕДА НА ЖИВОТОТ

Животот е убав,

градина полна со цвеќиња.

Само уште трендафил треба да се насади

Трендафил кои нема трње

кој не остават трага и болки

каде солза нема да падни

а градината ќе ја навадува роса радосница.

Мирисот ја опива душата

чаробните бои од животот

ја прават уште поубава и поубава.

Животот постана многу краток и брзо минува

како да е во некое такмичење

се такмичи за победа

која овде и ја нема.

Победата е таму во островот на тишината,

каде љубовта и тишината поново не чека.

Во куќата каде се враќаат птиците преселници

се враќаат во топлото кнездо.

Соња Таировска Ѓурчак

8. 11. 2015 Улм 

ВРЕМЕ

ВРЕМЕ

Измеѓу небото и земјата

се раздипли утрото.

Поигруваќи се со сонот

кои беше одамна заминат

низ дланкит се топи и времето

кое нема сон а милува.

Бисер капка вода потекува

од кладенец студен.

Потекува бразда до времето утре

Времето,

неуморно

чека

во браздите

на времето

да потечи радост.

Соња Таировска Ѓурчак

15. 11. 2015 Улм 

ЗБОРОВИ КОЈ ПАТУВААТ

ЗБОРОВИ КОЈ ПАТУВААТ

Се топат, како првите снегулки

што паѓаат на земја.

А потоа се изливаат низ усните

кој жедно ги чекаат,

од јатото на птиците,

кои се во летот на селидбата.

Будноста ја чува топлината на зборот

ја постила по  патот на тишината.

Во шепот ја листа со насмевка ја чува

во градите на небото.

Секое ново раѓање поново се учи

молкот на времето престанува

а,утре пак ќе се повторуваат

зоровите кој патуваат .

Ќе сменат боја,ке издлабнат брчки

капки ќе се слеат по лицето на животот.

Во мислата ке се повторуваат

зборовите како молитвата

која е веќе научена.

Соња Таировска Ѓурчак

14. 11. 2015 Улм 

ТЕ САКАМ МАКЕДОНИЈО

Соња Таировска Ѓурчак,Улм Германија.

ТЕ САКАМ МАКЕДОНИЈО

Те гледам,затоа што те гледам со срцето,а срцето ја гледа само љубовта.Нема далечина подалеку од срцето тоа е вистинската искрена љубов мила Македонијо.Гледам во времето, гледам во срцето, видение кое нема граница и далечина.Додека пред многу далечни  години одеа на печалба,аџилак,денес сме пратеници да ја шириме вистината да ја сочуваме вредноста да ги закрилиме бисерите на ѓердан нанижани со кирилицата,а килим, вез извезан со буквите наши Македонски. Те сакам и во срце те носам,моето детство го хранеше твојата родна почва,јазикот кој го научив да го зборувам како дете е македонски го помнам и не го заборавам.Во историјата останаа запишани културата и литературата а во срцето мое љубовта твоја те сакам Македонијо.Тифките ветрови ја понесоа мелодијата ја понесоа и раширија во длабочините на светот.Секој твој сончев зрак е македонска гордост.Твојата почва раѓа живот,живот на вистинска  вечна љубов.Охридското езеро солза радосница македонска која пои пои нов живот.Од далечини те гледам,твоето прво богатство е љубовта а светлината го осветлува времето и просторот те  гледам и те сакам.Остана само една вистина вечна запишана

во Солза и Љубов

„Љубов само со љубов се мери и со ништо не може да се смени“

Таква земја само една има

Само една вистина света

Никој нема кантар да ја мери

Ниту име да Ти  смени.

 Те сакам Македонијо!

хххх 118

Во мудроста не постои сила
само чуства.
Чуствувајте вистина и толина.

*****

Вистината е родена од вистината
и е вечна.

*****

И денес води патот кон боженственото.

*****

Мислата која е најблиску до верата,
оди со раширени раце во пресрет
на новото напишано дело
низ светлината и просторот од денот.

*****

Имај те ги сите убавини
во оваа тишина
која носи радост  низ
тишината и убавината на времето
а некаде далеку  на островот  свети фенерот
со светлината на љубовта.

POBJEDE ZIVOTA

POBJEDE ZIVOTA

Zivot je lep basta puna cveta

ali treba se  i ruze posaditi,

ruze koi nemaju trna

koj ne ostavljaju traga bola.

Gde suza neke pasti a

basta zaliva rosa radosnica,

miris opije dusu,boje carobnog zivota

prave jos lepsim i jos  ljepsi napraviti.

Zivot posto je dosta  kratak,i brzo prolazi,

kako da je u nekoj trci i takmici se za pobjede

koja i ne postoi ovde,

pobjeda je tamo na ostrovo tisine,

gde nas ljubav i tisina ponovo ceka,

u domu kde se sve ptice preselnice

vrakaju u toplom gnjezdu.

Sonja Tairovska Djurcak

8. 11. 2015 Ulm

TREUMEN KENNEN

TREUMEN KENNEN

In leben reich zu sein

ist nicht genüg,

wenn die fantasi und die Seele

in deine Stilen

nicht Treumen kennen.

Sonja Tairovska Durcak

2. 3. 2015    Ulm - Gengenbach

WENDEN

WENDEN

In deine leben

nicht müde werden,

neu zielen iberlegen

an denen,

mit beiden Händen greifen

in Gedanken nenen

an die neu leben wenden.

In deine leben

nicht müde werden.

Sonja Tairovska Durcak 

2. 3. 2015 Ulm 

ххх 117

Животот секогаш нуди повеќе,
подобар полесен начин на живот.

*****

Како птица полетај во небото
и погледај во сонцето,
таму се изворите на вечноста.

*****

Духовното присуство,
всадено во духот наш
течи како река и го напојува сувата земја.

*****

Ново раѓање поново се учи

Патување кое води до изворите на вистината 

утре пак ќе се пофторува.

*****

Светот е освоен,победата ја носи љубовта


*****

Тајната на вистината е во животот
кои течи како река,
ги спојува изворите на добрите души.

*****

Само упорноста води до успехот.

*****

Измеѓу небото и земјата
постои само една вистина
а тоа е светлината.

*****

И под снегот,топлина се крие
а кокиче длабоко уште спие.

*****

Животот е радост,гордост полн со желби
кој во животен простор лебди.

*****

ЗЕМЈА ЖЕДНА

ЗЕМЈА ЖЕДНА

Во небо пустош се стори,

ливада зелена во оган гори.

во облаци темни капка вода нема

суша,се до небо гори.

Спас за небо во молитва молам,

вода за ливада што во оган гори

да испари езеро сино,

пара за облаци темни

кој се сега за вода жедни.

Земја жедна, суша пуста,

Небо гори,чудо се стори.

Спас има и земја ке одмори.

Ведрина пак ке стигни

и суша од земја ќе подигни.

Ќе закрепни и небо од пустош

што се стори,

ќе расцутат цветови бели

низ ливада густа.  

И сега кога сите патеки се исти

и низ пепел се оди,

животот пак радост води.

Вода за земја жедна,

радост пак до небо ке оди.

Соња Таировска Ѓурчак

28 . 10 . 2015   Улм

ПРИРОДНА УБАВИНА

Оваа природна убавина
која низ тишината тифко оди,
а насталгија за добри стари времиња нема,
занеа постои само ова време,
време кое не тагува по минатото.
Не уморен уметник црта,
црта по црта,и ги ткае зборовите
низ платното на природата.
Измеѓу темнината и светлината
се крие тајната на вистината.

Соња Таировска Ѓурчак
21. 4. 2015 улм

ххх 116

Насталгија за стари добри времиња нема,
и вермето не тагува за прошлоста,
ни дрвито за свиоте лисја.почнува нов живот.

*****

Животот треба сигурна карта
тоа е одговор на молитвата.

*****

Секоја молитва стигнува
гласно во природата
а природата е одзив на  барањето.

*****

Само вечната вистина не се променува
таа останува секогаш вечна вистина.

*****

Измеѓу светлината и темнината
се крие тајната на вистината.

*****

И со затворени очи се гледа светлината .

*****

Природата е секогаш

креативна испирација

кој освежува и подмладува.

*****

Само еден збор сега зборува

Во хармонија за љубов и мир.

*****

Низ убавината на природата
се допира до вечноста на слободата
која носи мир и разум имајта мир и радост.

KRILA SKINA

КРИЛА СКИНА

Крила, скина мила

од мене направи роб.

Љубов зеде,крила скина

ти замина мила.

Зар тоа не ти беше сето доста

и цвет роса дете ми зеде.

Љубов само клета била

што со тебе мина мила.

Со играчки децки

во тишината сега зборам,

за ќеркичка наша мила горам.

Слепа ли беше љубов моја

да не ја виде ти.

Во сон се будам

на перница те барам.

Крила скина,

замина, срце ми рани ти.

На зид слика барам да видам

нема, се ми зема.

Верувај слика во себе носам

во срцево мое ја заклучив

а клучот го зеде мила ти.

Ако милост имаш

немој,да чедо наше

по друг сега тате вика.

Мало е, и незнае,само е цвет

што цвета во децки сон.

Ах, мила ти скина,таткова крила.

Од овој час за љубов несакам

повеке да те молам,

ако секогаш за тебе мила

во љубов ќе горам.

Не те проколнувам, само те молам

чувај го нашето мало чедо

како очите свои мила.

Ти пожелувам,среќна да бидиш

и ако крила ми скина мила.

Соња Таировска Ѓурчак

21..3..2014 Улм

Тажна испирација

АЏИЛУК

Се слуша шепот низ тишината

се слуша жубор на извор,

од далечна туѓа земја.

Туѓина во вистина не постои,

туѓ е само светот, кој не враќа дома

во почвата на рајот и токму тука

престанува патот на  животот.

На долгиот животен АЏИЛУК.

Соња Таировска Ѓурчак

4. 10. 2015 Улм 

ОСТАВИ НЕМИР

ОСТАВИ НЕМИР

Сите сенки спиат,

заспаа и очите на ноќта.

А темнината,

будно бдее над светлината

низ звездите на спомените.

Не дочитано, остана

писмато на животот

кој водеше,

во иднината на денот.

Мајското студено утро,

мајската зора

ја отвори вратата,

студот поитаа слепо!

Ја соголи топлината,

ја протури низ канџите

ја исцеди љубовта

ја понесе душата.

Остави немир,низ брановите

на нотите потоппени во солзи.

Соња Таировска Ѓурчак

2.10. 2015 Улм 

СЕГА ОДИ

СЕГА ОДИ

Пред златно сонце

здраци да пружи,

мајка ме пробуди тивко,

ме прегрна цврсто

и на долг пат

во туѓина ме прати.

Во чело ме бакна и рече:

„Не заборавајме ќерко„.

Патот е долг

туѓината е пуста,

тие зборови благи

од мајчина уста,

уште во душа ги носам.

Храбро на пат во туѓина кренав

и солзи скришум прегрнав.

Сега оди,оди мила ќерко,

Мајка и замја не заборавај,

Сега оди.

Горда сум мајко со тебе

и земјата наша.

Мајка очи затвори рано

почина во земјата наша.

Во туѓина и злато на кантар се мери,

мајчина љубов и земјата наша

нема кантар, нема да ја мери.

Сега оди.

Соња Таировска Ѓурчак

27. 9. 2015 Улм 

ХХХ 115

Да твориш,треба да сакаш.


Моменти некаде далеку жарат, 
а животот посакува стварност.


Секаде е убаво да се живее,
а родниот крај е место,од каде што
извора изворот на животот кој не пресушува
и во најголемата суша.



Се се можи кога се сака.


Само љубовта дава светлина.


Во вистината се корените на животот.


И овој ден е дар од бога.


Богаството е царство на науката.


Срцето ја гледа секогаш вистината.

ВРЕМЕТО МИРУВА

ВРЕМЕТО МИРУВА

Времето мирува,

а ангели пеат,

Мирува во просторот

на тишината...

Бара, засолниште под сонцето.

Сонцето е толку блиску,

трепери и воздухот

за жед на животот...

Низ долгото патување а,

дремката е далеку од сонот.

Времето мирува

во омилена игра  

и се топи во песокот.

А,звездите блескаат...

Соња Таировска Дурчак

21.9.2015 Улм 

ХХХ 114

-Кога расти богаството,
растат и проблемите.

-Тајната на среќата е,во
животот и верата.

-Времето прави
од едно зрно пченка, погача.

-Љубовта е посилна
и од смрта.

-Само љубовта остава
длабока трага,таа не знае за лага.

ХХХ 113

Чудотворната тајна
од човечкиот живот,
ја освертлува
светлината со брзината
во  просторор наречен
ЖИВОТ.

Соња Таировска Ѓурчак


Убавината на денот почнува од сабајле,
нека ве следи цел ден
РАДОСТ,СРЕЌА ЉУБОВ !!!


Додека ноќта заминува,доаѓа денот,со првите утрински роси ,на секој цвет,и низ целиот свет,а сонцето милно и со своите топли и нежни здраци ја брише росата како топла солза од лице и праќа надеш во нов ден,милуваќи ги сите со неговата волшебна моќ,вистина која е вечна

СИВИ ОБЛАЦИ

Те изгубив,
во небото меѓу звездите
помеѓу белите и сивите облаци
те изгубив,
во морето меѓу коралите
помеѓу школките со морски бисери
те изгубив,
во јатото на птиците
помеѓу птици преселници,
те изгубов,
во летот на пеперутките
помеѓу пеперутките кои поноса тајна
те изгубив,
во зеленилото на тревките
помеѓу тревките кој кријат сега тајна.

ТЕ ИЗГУБИВ

Те изгубив,

во небото помеѓу звездите,

помеѓу белите и сиви облаци.

Те изгубив,

во морето помеѓу коралите

помеѓу школјките со морси бисер.

Те изгубив,

во јатото на птиците,

јато птици преселници.

Те изгубив,

во просторот со разиграните

пеперутки,кој ја понесоа и тајната.

Те изгубив,

а вистината остана

Вистина скриена во солзите.

ТЕ БАРАМ
Те барам,

во небото помеѓу звездите,

помеѓу белите и сиви облаци 

Те барам,

во морето помеѓу коралите

помеѓу школјките со морси бисер.

Те барам,

во јатото на птиците,

јато птици преселници

Те барам,

во просторот со разиграните

пеперутки,кој ја понесоа и тајната.

Те барам,

а вистината остана

Вистина скриена во солзите.

СРЕЌЕН РОДЕНДЕН

Додека сонцето ја осветли нашата планета,
и просеа здраци радосници над сите нас,
ја избриша темнината го осветли денот дари нов живот.
А денес е посебен ден ден на среќа,
ден на радост,ден на ново видение.
Овој ден е пол со љубов,ден на благодарност.
Колку звезди на небото
толку сјајни честитки по повод твојот роденден
нека те следи среќа здраве љубов.
СРЕЌЕН РОДЕНДЕН!!!



ЗА РОДЕНДЕН

 убави  мисли нека потечат како река полна радост,
животот нека остане во вечна младост,
не исцрпено богаство на мудроста нека ти бидат,
длабочините на вистината

ВАРДАР ВО ЉУБОВ ЦВЕТА

Во туѓина куќа огниште
топло жар искра лета
родина не заборавам света.
Тапан,такт на срце и душа
спомен остана во душа.
Убавина, во пазува топла кријам
од родина мила и орлови крила
од адуци  туѓи луѓе  те кријам.
Благослов љубов вечна
полна прегратка топла
од душа песна пеам
а црвен  цвет зо тебе покрај
Вардар во љубов цвета.
Очи вардарски полни љубов
роса сеат од солза чиста
и за вистина вечна иста.
Вардар вода света,ја пои
земјата на рајот и во љубов цвета.

ХХХ 112

Убавиот збор,
стои под звездите
на божјата милост
закрилен во вечноста
на вистина.


Содражината на животот
се наоѓа во времето кое
оди со животот..


Земјата и сонцето
создаваат секогаш и секаде
нов живот.


Неоткриена е тајната
на времето и просторот
која шири светлина,
дарува живот пол со  ЉУБОВ.

Соња Таировска Ѓурчак
28. 8. 2015 Улм

ИЗМЕЃУ НЕБОТО И ЗЕМЈАТА

Измеѓу небото и земјата
постои една вистина 
која допира до секоја душа,
ајде и денес да бидиме сведоци 
на верата и вистината
кое нуди внатрешно видение 
исполнето во љубов.

Соња Таировска Ѓурчак

ХХХ 111

Цвеќето треба вода,

човекот убав збор.

Тоа е богтство и слава.

Имај секогаш разбирање,
добра воља и почитување
кон своите, кон блиските
тоа е одговорот на љубовта.


Сваќај разбирај чуствувај
проштевај,тоа е дел од
вистинската љубов.

ЉУБОВ

ЉУБОВ
Мудроста ја запишавте на вашите лица,
не менувајте го ликот,почитувајте ја божјата заклетва,
и убавиот збор,убавиот збор носи секогаш слога,
божјата заклетва е силата во времето на вечната љубов,
имајте секогаш ЉУБОВ!!!

МОЛЧАМ

МОЛЧАМ

Молчам а зборови тонат
мисли полна низа
а наметка сега црна риза.
Мисли будат спомени драги
а времето, времето
молчи, молчи во таги.

КОГА ЗАМИНА

КОГА ЗАМИНА


Кога замина,
застана и времето,

застана и денот
часовникот го означи само минатото,
застана тишината на прагот пред времето.
Кога замона,
застанаа и птиците на небото
облаците ја променија бојата,
водата испари,
остана само една солза
спомен на минатото.
Кога замина,
во просторот на воздухот
се изгуби во летот на пеперутките,
кој раскажуваат за сенката  која одмина
и остави спомен грст од бисери.
Остана само убав топол збор,
во времето неизмерено,кога замина.

Соња Таировска Ѓурчак
15. 7. 2015 Улм

САМО ЕДНАШ

Само еднаш се раѓа човек,
ја следи светлината во очите на вистината и тишината .
Неуморно твори,истражува, гради а,
остава длабоки траги во уметноста,
дела кои се печатат во тефтерите на историјата
и остануваат дела кои ги памети нашиот народ
а се шират во светот.

Соња Таировска Ѓурчак

САМОВИЛА

САМОВИЛА

Молам за мир,

и ако ме опкружи немир.

Сета вистина остана тајна

запишана во очите на

бистрите езерски води

самовила низ бранови оди.

На обала пуста глас ечи

а солза жешка течи.....

Среќата ја запознав

а несреќата не ја препознав.

Како молња мина

на обала стигна

со туѓа среќа си поигра.

Горда ли беше

што мамеше со песна

нема да те колнам

пак ќе клечам и молам

молитва имам силна

ти си од бога проклета самовила.

Соња Таировска Ѓурчак

13.7. 2015 Улм

ХХХ 110

Вистината на светот не престанува да зборува,

како и мирисот во тишината на цветот.


Мирисот на цветот, создава нов поглед кон животот....како и вештината на вистинската искрајна молитва.

ИЗЧЕЗНА

ИЗЧЕЗНА

Таму некаде,

како изморен патник

од жештината на времето

скриен под воздухот.

Изчезна, како сенка

остана само болка,

а радост од минатото

и надеш на времето.

Молчам и подавам рака

кон вечноста

го будам мирисот на минатото

и надеж во времето.

Молчам и гледам

во наметка црна

и езеро кое мастило се стори.

Сега во длабочините на вистината

и прекрив на земјата

почива надежта

собрана во грст рака земја.

Соња Таировска Ѓурчак

8. 7. 2015 УЛМ

ЗБОР НА ВРЕМЕТО

ЗБОР НА ВРЕМЕТО

Колку мисли има еден збор,колку километри до вистинскиот збор.
Дали го забележува некој зборот,има ли вистина или е само празнина.
Колку е блиско а сепак далеку земјата од зборот,татковината во кој е запишан овој збор.
Далечината на која само и подаваме рака и испракаме порака.
Каде бега сега еден збор од погледот од топлината на времетпо,се крие од светлината и мислата,се крие од секој патник кој патува со празен куфер во домот кој го сретна во животот.
А сега се враќа во судницата само со зборот и времето.
Животот кој минува како сон понесува само еден збор,еден збор а безброј чекори кој оставија трага од зборот.

Далечината е нај блиску до зборот и гради мостови,а во просторот летаат само птици преселници.
Не остварениот сон стои на патеката каде и започна да го мери времето.
Негде далеку овде или таму се поигрува и ветерот со зборот кој е оплоден со вистина и страв,трепери буква по буква и се губи во темнината на времето и зборот. Каде се крие тој вистински збор. Навидум сите го познаваме животот,а треба само еден збор,кои води до вистината и во рајот на убавината изкажана во збор.
Постои ли еднаквост за времето и зборот,ако се изкажува низ вистинскиот збор постои, безброј патеки водат во вистината,каде пливаат и лажните зборови,на кои векот им е краток.
Светот е одвоен,и мини низ отворена врата а зборот на времето,плива во океанот на лагите,каде нема обала.  Колку зборови треба да се напишат да се види вистината на животот да се научи од минатото за иднината или е само овој збор сега кој патува во времето,а времето е толку блиску до збор на времето.

Соња Таировска Ѓурчак

27.6.2015 улм