ЗОРА

ЗОРА

Чекам ноќта да мини
ден да раздени
сјај на мост да мини
радост да стигни.
Чекорам и патувам во надеж
во брегот на осаменоста
барам време,
не, зората ја чекам!
Мисли разиграни
под кожата на ноќта
немир прават.
Ги нишаат клепавиците
на денот,
кои сила веќе немаат
и зората ја чекаат.
Кошничката полно надеж
ЗОРА.

Соња Таировска Ѓурчак
7. 12. 2015 Улм