ТИ БЛАГОДАРАМ 2021 ГОДИНА

 ТИ БЛАГОДАРАМ 2021 ГОДИНА 

Додека часовникот ги одбројува последните минути од 2021 година,јас сакам да Ти се заблагодарам за сите денови, која стрпливо ми ја даруваше твојата подршка.За сите случувања што ни се случија во оваа 2021 година несакам да ја барам вината во тебе,зато што знам дека не си виновна,најчесто да ја покријаме нашата грешка ја префрламе можеби свесно или несвесно на некој друг,затоа што не сме спремни да преземиме обврски кој ни ги носи животот.Пред да заминиш Ти благодарам,понесија оваа моја благодарност таму далеку во времето и просторот на тишината,Ти благодарам.

Додека се збогувате една со друга вртеќи се со погледите во бурата на разделбата,со разменување на желбите посакуваќи си се најдобро и најуспешно во Новата 2022 година во пресрет притрчувам со отворено срце да ја поздравам Новата година со топло добредојде во овој затебе нов свет добредојде. Уште во самиот почеток Те молам,немој да  слушаш секакви критики,човечкиот род е тој што најпрво критикува пото слуша а можеби на крајот ќе пофали.

Ти си само бројка по која ние ке патуваме 365 дена,Ти си ни патот,Ти си ни домот во кој ни ги отвораш секојдневно широко вратите да миниме и одиме во просторот на времето,да ја следиме вистината да ги почитуваме природните закони кој се оставени во тестаментот во стариот и новиот завет во Библијата,Добредојде во новове 365 дена во која секојдневно ке се сее семето на цветовите кој ќе цветаат за мир,радост,среќа,здравје,почит,љубов и успех.ДОБРЕДОЈДЕ 2022 Година.

Соња Таировска Ѓурчак

31.12 2021 Улм

ЖИВОТОТ ГО ПРОМЕНА ПРАВЕЦОТ книга бр 10

 

ЖИВОТОТ ГО ПРОМЕНА ПРАВЕЦОТ                                        книга бр 10

 

Чекорам и патувам

во правците на две патеки

тонеќи во тишината на денот.

Чекорам испред сопствената слика

совладуваќи ја тишината и

стравот распослан низ живот.

Одговорот на животот

печи во моите очи

усните немо  ја читаат вистина

чекореќи по патеката  на животот.

Ги кријам спомените од заборав

и ги редам по бројот на годините.

Животот го промена правецот,

а глувите не го слушнаа гласот.

 

Соња Таировска Ѓурчак

19. 12. 2021 Улм

МИРИС НА НАНЕ книга бр 10

 

МИРИС НА НАНЕ

Под стреата на куќата

ветрот ја милува саксијата

и го крева мирисот

од расцутеното нане.

Во страв се распосла  мирисот

пред очите на сечилото

тонеќи во утробата

на живите јазици.

Во дното на земјата

остана вратата отворена

цветот и мирисот на нането

поново расти.

Соња Таировска Ѓурчак

03.11. 2021 Улм

ххх

 Кога денот ќе стани претежок,

не го слушај часовникот

испиши го денот во стихови.

ПРВИТЕ БОГОВИ за книга бр 10

 

ПРВИТЕ БОГОВИ

Се збогува со првите богови

и замина,остана само 

мирис на трева

која поново се раѓа во еден плик.

Во маглата се изгуби книгата 

сокриваќи ги речениците

што ги пишуваше времето

брзаќи по патеката на стравот.

Замина во тежината на земјата

земјата тежи,на гробот свеќа

која се топи во плач.

Остана книгата не до читана, 

времето замина...

Соња Таировска Ѓурчак

19.10.2021 Улм

 

МОЕТО СЕЛО ИЗВОР за книга бр 11

 

Денес кога сеќавањето гласно ми зборува на цел глас,сакам оваа најава да ја поделам со сите вас,деството мина како трен а живите сеќавања останаа.И денес ги гледам моите родители неуморно стануваа во раните утрински часови брзаќи да ги завршат сите потребни домашни работи па да можат да заминат на државната работа,која исто така ја почитуваа и ја ценеа како лебот што го ценеја и во голема љубов према нас децата.Вредни можеби повеќе уморни од колку одморни се движеја и работеја,како што е во селски двор пол со домашни животинциња кој беа во тоа време неопходни за во една селска куќа полна деца.Во моите очи ги гледав за голем пример и до ден денес се сите спомени живи.Ни дадоја големо неизмерено богаство само тоа што можи да се најди во секој селски двор,зборувам за селото пошто сум во село израсната. Ни оставија дворец од живи спомени,не научија да го почитуваме животот да го почитуваме човечкиот род кој е дел од богаството на животот…

УКРАДЕНО ВРЕМЕ книга бр 10

 

УКРАДЕНО ВРЕМЕ

Во видение на сопствените чекори,

се изгуби, азбучниот наслов

преместуваќи го сонот во дрвената ноќ.

Утрото ја отвори книгата,бела страница.

птиците летаат , во украденото време.

Летаќи по електронската мрежа

се губи патеката на сопствениот живот

широко се отворени вратите на светот.

Светот е голем,собран во кибриче ...

Граници непостојат,

се повлекоја под кожата на стеблото,

деската топка се изгуби во шумот на лисјата,

замолчи  дескиот глас.

Во стариот Јавор се вселија мравките со дигнато знаме

слепо изчезна во пустината азбучниот наслов

нападнат од дивите бубарчиња.

Еден ден, очите на ранобудниот народ

ќе го бара  украденото време.

Соња Таировска Ѓурчак

15. 10. 2021Улм

 

БЕЛАТА РАМНИЦА за книга број 10

 

БЕЛАТА РАМНИЦА

Брзаќи до власта изгубена во верата

и олтерот на пошумената шума.

Со мирис на сува трева

се слуша слепилото на глувата ноќ.

 

На сувото стебло се будат дивите птици

кој градат електрични  гнезда.

Срните бегајат по сопствените копнежи

заминуваат во ладната земја.

 

Замаглени се очите

кој пливаат во морето на животот

запишуваќи ги буквите по цутот на стеблото.

и го будат сонот од белата рамница.

 

Соња Таировска Ѓурчак

11.10. 2021 Улм

ЧУДНА ЗЕМЈА за книга бр 10

 

ЧУДНА ЗЕМЈА

 

Чудна е оваа земја,

со разнесени колички од Алди

кој натоварени преспиваат

зад секој агол,и повторно заминуваат

патуваќи по чудната земја.

 

Негде прочитав:

во оваа чудна земја прите

ги ринеле со лопата,

дури имало недостаток на лопати.

 

Чудна е оваа земја.

богаството лежи по улиците

се рини на лопата а,количките од Алди

се намалуваат секојдневно.

 

Уморни очи, со волнени фризури

погледнуваат во висината на небото

прелистуваќи ги страниците на денот.

Заборавени од родното стебло

и од сопствената насмевка.

 

Соња Таировска Ѓурчак

11. 10. 2021 Улм

 

 

 

ЗВОНАТ КАМБАНИТЕ книга бр 10

 

ЗВОНАТ КАМБАНИТЕ

Во утробата на заедничките јазици,

пред сликата на стаклената возбуда.

Во неблагодарното време

растрчано по килимите

ткаени од мојата Баба.

Умираат спомените,

закопуваќи ги сеќавањата на јазиците

и мислата во огнот на времето.

Ѕвонат кабаните, за стихот кој испарува

а,го запишува допирот на  времето.

Утре нема рок на траење

Ѕвонат камбаните.

 

Соња Таировска Ѓурчак

03.09. 2021 Улм

БОИТЕ НА ЕДЕН ГЛАС за книга бр 10

 

БОИТЕ НА ЕДЕН ГЛАС

 

Боите од еден глас

ме повикуваат во спомените на животот,

трчаќи по сказалките на часовникот

и во време које ги брои годините.

Прозборија неколку бои

и ми го обоија ликот,

читаќи го тетстот од боговите,

запишан во длабочините на јазикот

и во просторот на родното  поле.

Времето го делам со правецот на боите,

пишуваќи стихови од чудните  бои и гласови,

а повиците се изгубија во етерот  на времето.

Сликите се испомешаа

боите се разлејаа во морето на животот

судираќи се со зборовите кој патуваа

по меридијаните на мојата душа.

 

Соња Таировска Ѓурчак

27.09.2021 Улм

СЕ РОДИ ПЕСНА книга бр 10

 

 

СЕ РОДИ ПЕСНА

Во ноќта, тифка

со звездено небо

и месечина полна

се роди стих се роди песна.

Стихот и насалгија има

а песната долга рима.

Животот како пркиазна течи

и во сон родина ме влечи.

Пред да се вратам  во родина

имам само уште една година .

Испраќам глас песна медена

на четири страни поделена

од срце парче оделена...

Соња Таировска Ѓурчак

23.09.2021 Улм

МОЛЧАМ за книга бр. 10

 МОЛЧАМ

Молчам пред стиховите на Државата а

пишувам песна за помека постела.

Нечии гласови го проколнуваат дворот

кој е магепсн од гатачката

која секојдневно гата на камениот мост.

Песната остана скриена во џеповите

на бездомниците кој уште молчат

пред сувиот студ,пред гладните усти...

Јас молчам пред моливот на песната

и во стиховите на Татковината.

Молчам пред молитвата на храмот...

Соња Таировска Ѓурчак

20.09.2021 УЛМ.

Ви благодарам !!! ВО КУЌАТА НА ЗБОРОТ

 

Оваа голема благодарност ја упатувам и до куќата на зборот која е стожар на нашето богато гумно.Среќата е мала, исто како едно кибриче,а кога ќе се запали гори во пламен,пламен на радост.Зборот благодарам е мал, без убавите дела кој секојдневно се раѓаат во изворите и течат по жилите на времето.

ВИ БЛАГОДАРАМ!

Ви благодарам,на вашата почит и вашата голема племенитост за сите пораки и желби што ми ги упативте сите Вие,Сите Вие сте дел од овој убав живот кој ни е поклон од извишената сила верата, светлината и родот кој се множи,во и со убавините на секој нов ден.ВИ БЛАГОДАРАМ!

 

ОД ДВОРОТ ПРАЗЕН за книга бр 10

 ОД ДВОРОТ ПРАЗЕН

 

Сирената свири од

оџаците на затворените фабрики.

Искршените прозорци,

одекнуваат од страв на сирената.

Стражарот пребледено заминува

пред реченицата која веќе не се ни чита.

Солза по солза испарува по лицето

на српливоста и стравот.

Овде и сега е само еден живот

кој  грам по грам  се мери.

Останува мислата да го чува времето

и еден вкуст од устите празни.

Ткаенината остана приказна на времето.

Некој и некогаш ќе го препознае

крикот на заробеното  време

од дворот празен.

Соња Таировска Ѓурчак

15.09. 2021 Улм Германија

ЗАПРИ ГО ВРЕМЕТО книга бр 10

 

ЗАПРИ ГО ВРЕМЕТО

Запри го времето.

на гневот и омразата пуста

заприги сите лоши мисли

што тутнат како низ гора густа.

Запри го времето.

на љубомората тешка

тага и трага од солза жешка,

пред болка тешка.

Запри го времето.

које време не се мери

темнината која е слепа

и птицата која во неа слепо лета.

Запри го времето

во ноќта ладна

во колевките на децата гладна

пред крвта која се груш,и

убавината на светот ја руши.

Запри го времето.

на сонот лажен

запри го времето

пред моралот лажен.

Запри го времето...

 

Соња Таировска Ѓурчак

13.09.2021 Улм Германија

 

 

ОТВОРЕНО НЕБО за книга бр. 10

 

ОТВОРЕНО НЕБО

Бездомниците спајат под отворено небо,

во џеповите  кријат студ и глад.

Исптатија писмо до Министерството

за расуди на човековите права,

Пишуваат;

Војната беснее во срцето

и во учебникот по историја,

а, земјата станува се помала и помала.

Во каменото време и сувата суша

не расти повеќе памук.

Градоначалникот на централната земја

најави криза.

Останатиот чиновнички кадар

се крие во широките ходници

измеѓу старите дрвени шифунери

полни со дукоменти во кој расти прашината

а изчеснува земјата на прадедовците.

Умот тежи,

душата останува за секогаш празна.

Улиците плачат за една изгубена територија

за една земја која одамна ја нема.

Ја препишаа и потпишаа

следеќи го  патот на празните гробишта.

Ги затворија очите,чекаќи помеко време

подобро време на смрзнати плодиви.

Стиховите се разминуваат, без одговор

каде и кога ќе се применува вистината

за бездомниците да имаат сопствен дом

а, народите почит кон отвореното небо.

Соња Таировска Ѓурчак

03.09.2021 Улм

 

ПРВИОТ БЕБЕШКИ ПЛАЧ за книга бр. 10

 

ПРВИОТ БЕБЕШКИ ПЛАЧ

Од првиот бебешки плач

до последниот збор и атем

времето пишува.

Пишува историја која останува

да свети во грст светилки.

Еден патник,

патуваќи  низ времето

го сретна плачот а

зборот не го разбра.

Низ прокопаната калдрма

се губат зборовите.

Есенскиот ветер ги собира

последните паднати жолти лисје

во џеповите и тишината

на едно парче земја,

заминуваќи во вечниот сон.

Соња Таировска Ѓурчак

31.08.2021 Улм

UCIME BRZO

 

Sonja Durcak

Ucime bozo, dobroto Go zaboravame prebrzo dodeka de Se probudime zivotot zaminal…so sopstvenata mok raspolaga opstestvoto koe ni ja odzema slobodata i sluguvame bez da naucime da mozime da bidite gazdi na naseto vreme. Naj golemoto bogastvo Go poklonuvame na drugi zato sto sme programirani kako TV Programite.Toa e coveckata realnost.

 

 

 

Sonja Tairovska Durcak 

01.08.2021 Ulm 

СТОМНА

СТОМНА         

Те наполнив од изворите на вечноста,

сега капка по капка те кријам

од грмотевицата што ја испраќа ноќта.

Те покривам со пелените кој ги пери

со солзи мојата мајка,ги  суши на плотот

кој молчи прет стравот на заборавот.

Ги собирам,растурените лисја 

на старата цреша

кој ги вее двојниот студен ветар по дворот...

Писмото го чувам 

во дамарите на земјата,

која вљубените ја одминуваа одамна.

Стомна закитена со цветовите на вечноста

и живее во олтарот на животот,

кој се протега во висината на спомените

по должината на векот,и ја чува стомната.

Соња Таировска Ѓурчак

04.06.2021 Улм

 

ЗБРЧКАНИ СЛИКИ бр 9

 

ЗБРЧКАНИ СЛИКИ                                 во книгата бр.9.

 

Станав, го зедов,

шупливото кавалче

со згужвани прсти

се обидувам да ја пронајдам

убавата нота,

која е втисната измеѓу

хартијата и далечината.

Збрчкани слики и ноти,

ветрот дува,

ја дели вистината од континентот...

 

Соња Таировска Ѓурчак.

17.03. 2021 Улм.

СЛОБОДАТА НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК бр.9.

 

СЛОБОДАТА НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК                         книга бр.9.

Војната која беше двојна,

измеѓу сдлободата и злото,

ја освои со буквата, зборот

и јазикот македонски.

Слободата е како новороденче

која се роди и живее во еден јазикот,

јазикот македонски.

А Ти богочовеку, роден во оваа слобода

ги скина сите синџири и тргна

за ослободување на македонскиот јазик.

Никна како цвет во јазикот

каде што постави и остави историја,

за Македонија и ја престави пошироко.

Вратата ја остави отворена од твоето срце,

срце кое останаа во секоја песна,

а песната остана света.

Изгради цркви,чии звона звонат

за мир и љубов, меѓу сите народи,

звонат со песните твој.

Манастирите се закитија како на Ѓурѓевден

со цветовите кој останаа да цветаат вечно

за Македонија и во македонскио јазик.

Заспа во прегратките на македонскиот јазик

и замина со зборот кој се вика љубов.

Сега те будам,те двојам и вадам од смрта,

дојди,слушниги песните твои

песни напишани со жедна љубов македонска.

„Љубовта на земјата„ „Везилка„ и

многу други песни од Блаже Коневски

остануваат живи сведоци на македонското поле.

Со почит за твоите дела и благодарност

и денес ти испраќа Македонија...

Соња Таировска Ѓурчак

01.05. 2021 Улм Германија

Велес Македонија.

АЛГИТЕ ВО СУВАТА РЕКА бр.9.

 

АЛГИТЕ ВО СУВАТА РЕКА                                                книга бр 9

Сувата река остана празна,

алгите,заминаа

слепо во песочниот замок.

На песочната улица

редица од патници

кој чекаат пред будното стебло,

во кое се вселија дивите птици.

Нозите им се соединија со алгите

чекореќи го песокот во реката.

Одеднаш порој,разиграа алгите

во коритото на реката.

Прегрнати една со друга

тагуваат за цветовите кој се

изгубија во сушата.

Семето,замина по новата улица

во непознатиот град

каде се градат кули од песок.

Собор од непознати јазици

и напуштени тела,

пред кој се раѓа нов ден.

Алгите заминаа во ноќта,

пред олтерот ја молат молитвата

држеќи во рака свеќа.

Во сувата река потече пак живот.

Соња Таировска Ѓурчак

27.04. 2021 Улм

ВЛЕЗОТ ОСТАНА ИСТ

 

ВЛЕЗОТ ОСТАНА ИСТ                        во книгата бр. 9

 

Пред влезот,

на Туристичката агенција

на старата фотографија

пишувам песна.

Сеќавањата се лизгаат

пред очите на прпзорецот,

во смрзнатиот зимски пејсаж,

топлата солза,капка по капка,

солза по солза,остави вирче.

Очите остаана бистри

а колевката празна.

Автобусот пол замина

на граничниот преми го менува јазикот.

Сеќавањата и боите од старата фотографија

некое сетило поново ќе ги бои

и ќе пишува нова песна.

Влезот остана ист.

 

Соња Таировска Ѓурчак

13. 04. 2021 Улм

Сведоци на времето.

 

Природна вистина која ја носи и остава времето,

мислата, зборот, делата се

живи сведоци на времето...

ЧЕКАМ ПРЕД ВРЕМЕТО

 

ЧЕКАМ ПРЕД ВРЕМЕТО                            во книга бр 9

Одвојена од вистината,

во далечината на стрпливоста

стојам и чекам пред времето,

како неуморен патник патувам и чекам.

Животот понатаму оди,

како да ме одминува

преместуваќи ја историјата на сопственото Јас.

Невидливи и прозирни остана одговорите

пред молитвата и дозволата на Бога.

Мислам,мислам да не мислам на ништо

чекаќи пред времето утре...

Ја испраќам мислата да ја исполни

празнината на морето,

година во година му се восхитувам

на времето допираќи го деството

и пишуваќи по страниците

кој шумат во тефтерот на животот.

Животот понатаму оди,

чекам пред времето

а времето е само сон

кој се сонува будно,

прелистуваќи ги страниците на животот.

Соња Таировска Ѓурчак

02.04. 2021 Улм .

УЛИЦАТА НА ЖИВОТОТ

 

УЛИЦАТА НА ЖИВОТОТ                                                   Книга бр 9

Гласот на радиото,

радио Софија, објавува

во утринската програма,

секојдневни содржини

точно во четири саатот изутрина.

Ме буди и гласот на петелот

кој ја најавува зората,

ме повикува улицата на животот.

Ја слушам програмата

гласот на радиото,

додека макјами го приготвува

утринското кафе

пред заминување на работа.

Програмата продолжува.

Денот е буден,

нашето куче Џими,

нема потреба на утринска шетња

живееш во слобода

каде го претрчуваше кој знае по кој пат дворот,

кој му беше по цел ден на располагање,

во дворецот на живата приказна.

Во годините нанижани

по улицата на животот

живеев во слобода како и кучето Џими,

сега стојам пред учебникот

по странски јазици,

гласот на радиото се двои

измеѓу познати и непознати,

објавени и необјавени содржини.

Се одминувам и останувам

странец во сопствената душа,

на истиот шалтер го продолжувам пасошот,

болката ја оставам кај домашниот лекар

кој живее на истата улица

во другиот влез на зградата.

За нова рецепта орденацијата на мојот лекар

е затворена,работно време Петок до 18 часот.

Со живиот збор

го преминувам граничниот премин

патуваќи по улицата на животот.

Се е поинаку

кога ја слушам утринската програма,

на радио Скопје.

Соња Таировска Ѓурчак

27.03. 2021 Улм

И ПАК ТИШИНА

 

И ПАК ТИШИНА                                                      во книгата бр.9.

Потоците молчат,

гората сокри се под лисјата

тишината не кажува нити еден збор

снеговите ја завееа.

Молчи през целиот ден

нити еден збор да кажи.

Измеѓу денот и школската клупа

устата остана отворена не прозбори,

сонот се ниша пред вечерата

и пак тишина ...

Соња Таировска Ѓурчак

15.03. 2021 Улм

КАКО ИЗГУБЕНА ПРАШИНКА

 

КАКО ИЗГУБЕНА ПРАШИНКА                    во книгата бр 9 

Проштевајте, сите мои

блиски и далечни роди,

проштевајте...

Небото и земјата

си даваат рака и се молат,

низ молитва бараат прочка.

Се што е измеѓу небото и земјата

се прегрнуваат и си проштеваат,...

Јас ја довикувам мајчината душа,

татковата душа, клиечам и молам ги

молал за прочка.

Како изгубена прашинка

измеѓу небото и земјата

се вртам и ве барам

до крај на денот ,

а денот ни е сега невидлива далечина.

Ја прегрнувам вашата далечина

и вашата богата родителска љубов

која остави овде и тука жив живот

кој живее и расти како цветна пролет.

Проштевајте,сите мои

блиски и далечни роди

проштевајте...

Соња Таировска Ѓурчак

13.03. 2021 Улм

И ПАК ВО ОВОЈ ДЕН

 

И ПАК ВО ОВОЈ ДЕН                                                Велес книга бр,22  И во книгата бр. 9.

Ги собирам сите твој далечини,

ја прегрнувам твојата душа

која ми бега пред времето

које се крие зад аголот на денот.

Неможам да ги запрам сите олуи

немжам да ги соберам реките

ни брчките да ги избројам кај една жена

која остави трага од љубов

на вљубениот живот,за своите чеда.

Те довикувам,сакам да те видам

со твојата насмевка како секогаш

горда и среќна гледаќи во небото

испракаше молитва кон боговите

за мир и радост за нас сите,сите.

И ова утро ми е полно надеж

знам дека постоиш и ја чуствувам

твојата присутност,која не е ни

еден момент одвоена од прегратката моја.

Во дворот каде се шета твојата душа

се вика секогаш пролет.

Соња Таировска Ѓурчак

03.03. 2021 Улм

ДВЕ ПЕСНИ

 

 

ДВЕ ПЕСНИ                                     Велес книга бр,22 /  Конкурс на Блаже Конески.Скопје 

                                                                              и во книгата бр 9.

Две песни пишувам и праќам,

таму,каде зората памети,

каде ветровите застануваат

каде се собираат сите песни.

таму, во тоа живо поле на поезијата

Таму каде се препознаваат во себе

а времето патува и го бележи часот.

Татковината остана запишана

во учебникот по историја.

Заборавени тежат висаќите во плевната

а глувците грам по грам ги глодаат коските

испарува тежината на висаќите.

По полето се разлева суша

буквите најавуваат војна без договор.

Војна за татковината која веќе одамна ја...

песната и писмото потпишуваат нов договор.

И после оваа војна пак ќе се делат стиховите во стихови

лесно да се пишува, неможи веќе и не вели никој

каде и кога ќе ги закопаме умрените

за да им биди лесна земјата да не им тежи на душата.

Втората песна ја испратам

во утринското парче леб

како утринска молитва да се чита

пред началникот од твојот град

песната се чита и во студот на времето.

А во пролет цутат пак сите цветови,

утре денот продолжува без рок на траење.

Соња Таировска Ѓурчак

02.03. 2021 Улм

Афориѕми МК

 💗💗💗

21. 02. 2021. Колку е убав овој датум...

💗💗💗

Кога во народот се шири и раси стравот

се шири и расти сиромаштијата...

💗💗💗

Од малечка тополата почнува да раси...

💗💗💗

Во целиот свет на човечкиот род

му посакувам напредок и радост...

💗💗💗

Насмевката нека застани

пред колевката на

разиграното срце,

не одминуваја ја фотографијата...

 

💗💗💗

Мудрите имаат големо срце

кое чука за народот,

мудро и несебично доброто

го размножуваат и го делат

со сите народи...

💗💗💗

Соња Таировска Ѓурчак

21.04.2021 Улм

СЛИКА

 

СЛИКА                                                             Во книга бр. 9

Остана, недоцртана сликата

пред боите кој се губат

во здивот на сенките.

Времето мини,

одалечено во далечината

на растурените бои.

Ги врзувам и ги редам боите,

со јажето кое е веќе обоено

со бојата на животот.

Дождовите ги мијат боите

кој разлеани остаана по сликата.

Замаглени гледаат очите

пред боите кој патуваат

по меридијаните

на еден изгубен рачен часовни.

Времето молчи

пред сликата на деството,

боја која течи по жилите

на земјата и чека

пред полето на тишината.

Сликата  остана недоцртана

да живее во вистините

на чудните светови и бои.

Соња Таировска Ѓурчак

15. 02. 2021 Улм

СИТЕ НИЕ СМЕ ИСТИ

 

… Сите ние сме исти,надворешниот изгледсо убав фустан или одело не ја подобрува нашата внатрешност.Стекнатите диплпми професии непреставуваат исто така надворешно,имотите кој ги поседуваме исто така е само надворешност. Онаа неизмерена вреднос на човечкиот род е само мислата и само сонеја се разликуваме. Кога имаме убава мисла таа не води и нејзе ја шириме,ако имаме спротивна мисла таа исто така ја шириме...

Секој ден има посебна убавина,убавото е во душата које како црковно звоно звони во секоја душа дали го слушаме или не зависи од нас самите,опкружени во секојдневието со непотребни работи ја губиме сопствената вредност,и внатрешното богаство кое нуди многу повеќе во сопствениот живот.сите наши стари посливици се вистини на овој овдешен и сегашен живот на кој исто не им обрнуваме внимание, а се клуч во секојдневието.Една пословица вели:„ПОМОГНИ МУ НА ЧОВЕК И ГОСПОД ЌЕ ТИ ПОМОГНИ„кој го чини тоа денес,ако се има корист да без условно тоа е појако и послино од оваа КОРОНА денешна.СИТЕ НИЕ СМЕ ИСТИ...

TU I SADA

 

TU I SADA

To je trenutak koi vlada

u vremenu i prostoru sada

promeniti ga nemoze niko

ni dani koi dolazu sutra

ni zora od svakoga jutra.

To je trenutak koi vlada

Tu i sada.

Sonja Tairovska Durcak

14.01.2021 Ulm

SALJEM PJESMU

 

SALJEM PJESMU

Vidim te,

tamo daleko na ostrovo tvoje,

gde lutas u samoci svojoj.

Pruzas ruke,

dozivas u daljini,

necuje te nitko

sem ja i ova pjesma moja.

Nepoznam Te a nisam ni maher

da odmah prepoznam ljude,

ako to moze, to je samo srce.

Nemogu prepoznati boje tvog glasa.

zato saljem pjesmu na adresu ljudskog srca.

Svi ljude govore sa jezikom

ali ne svih sa srcom.

Jedina istina u zivotu je kad govori srce,

srce govori i vidi duboko u dusi,

ovu pjesmu saljem na adresu ljudskog srca

saljem pjesmu onim koi citaju srce.

Sonja Tairovska Durcak

13.01.2021 Ulm

МЛАДОСТА ОСТАНУВА

 

                                                                                                                                   Во книгата бр;9 

МЛАДОСТА ОСТАНУВА

Живеам во времето кое е живо,

животот кои е сега во времето

и животот кој е вечност во песната,

но сепат толку краток.

Тишината молчи,

пред времето кое се топи,

во просторот на топлата мисла.

Детските гласови одекнуваат

пред ветрот на животот,

а Јас чекорам ,

и се огледувам во огледалото на твоите очи

во денот,

а ноќта останува таму.

Плачи животот кој минува

и се топи како свеќа

пред гробницата на еден живот.

Младоста останува

сите птици ја пеат песната безсмртница,

која ја слушам секојдневно

содржината и одговорот

на овој животот е вечен,

само младоста во животот останува.

Соња Таировска Ѓурчак

08.02. 2021 Улм

MAKS

 

MAKS

To je taj moj pas

koji se zove Maks.

Tvoje sape grle svakog gosta moga,

glas tvoj cuva

ovog praga moga.

Hvala tebi sto si uvjek budan

hvala tebi sto me cuvas.

To je taj moj pas

koi se zove Maks.

Sonja Tairovska Durcak

03. 02. 2021 Ulm

Афориѕми МК /5

 

💗💗💗

Секое утро денот се раѓа,

не очекувај,

чудо да ти падне од небото,

Ти си тој што треба да го создадиш чудото во денот

које ќе те води напред ...

 

💗💗💗

Многу добар народ има во овој свет.

💗💗💗

 

Поднебесието е зачетие во утробата на секоја Мајка

од каде се раѓа секојдневијето.

💗💗💗

Умната ставка е највисоката моќна сила

која е од голема важност во човечкиот род,

и е клуч од секоја врата...

💗💗💗

Пријателството е природен развој,

кое не е подржано од надворешнијот развој

на моќ или богаство,

во се има вистина и рамнотежа.

💗💗💗

Соња Таировска Ѓурчак

31. 01. 2021 Улм

ТЕ ЉУБАМ

 Во книга бр.9

ТЕ ЉУБАМ         

Не,не се страмувам,

по кој знаеј, кој пат да ти кажам,

земјо моја,Те љубам

и дека силно те љубам.

Гордо стојам во храмот на твојата љубов,

каде ме милуваат твоите ангелски крила

и времето кое носи убава пролет.

Во секоја нова зора ти подавам рака,

да ме водиш до изворот на твојата река,

лице да мија, и крстена вода твоја да пијам.

Те љубам родино моја

Ти благодарам Татковино моја.

Силно, го пoмнам детството

додека заспивав во чаршавите

извезени со свилен црвен конец.

Додека заспивав во боите

на твоите килими

исткаени од мајчините раце.

Јас заспивав во вистината

и со песната на ангелите.

Како секое дете,

тонев во стравот на тишината.

Само еден глас одекнуваше во одајата

и раскажуваше за твојата младост,

која е запишана по страниците на стариот завет.

Како дете не ги распознавав островите

неможев да ги измерам ветровите

нити да ја соберам водата од езерата

кој се украс на твојата душа.

Сега растам со молитвата

пливам со струите на новиот завет.

Раците ми се полни со бисери,

секој бисер е нова молитва

која се поновува од детството

на љубовта.

Во песните се запишани песни,

кој имаат уште толку многу простор

да се пишува и да ги раскажува сите убавини

кој се родени со твојата светлина.

А јас патувам и ја барам твојата

адреса во туѓа земја.

Поезијата е точна адреса,

со солза е запишана

твојата адреса во моите очи, земјо моја,

и колку да сум далеку секогаш си сомене.

Денес кога се смирија сите ветрови

овој ден чекаше на станицата

на која секојдневно ја минам улицата,

чекаше да ги напишам овие стихови,

улицата која љубов се вика.

Не, не се страмувам,

по кој знаеј, кој пат да ти кажам,

земјо моја,Те љубам

и дека силно те љубам.

ТЕ ЉУБАМ МАКЕДОНИЈО МОЈА.

Соња Таировска Ѓурчак

19. 01. 2021 Улм /Германија Велес Македонија

 

ПОКРАЈ ОГНИШТЕ СМЕ ЗБРАНИ

 

ПОКРАЈ ОГНИШТЕ СМЕ ЗБРАНИ

 

Сите покрај огниште сме збрани

под вршник погача се печи,

мајка со рака парче по парче ја сечи.

Вонеа Македонска пара стара

секој во својот дел ја бара.

Благослов и срека цела година ќе му биди

во кого парата ќе биди.

ИСУС се РОДИ

СРЕЌЕН БОЖИЌ да ни биди,

ВИСТИНА се РОДИ

и благослов божи нека не води.

АМИН !!!

МК

 💗💗💗

Во животот е многу полесно

да изградиш куќа

него да го изградиш

сопствениот карактер.

 💗💗💗

Не е храброст да ѕиркаш преку завесата,

храброст е да гледаш од отворениот прозорец. 

💗💗💗

Во животот е многу полесно

да изградиш куќа

него да го изградиш

сопствениот карактер.

затоа што он нетреба пари ни пак цигли

само искрајност пред сам себе а

тоа е што се пренесува како струј.

💗💗💗

Оправдување на незнаењето нема,

тоа е само избегавање на одговорност.

💗💗💗