БЕЛАТА РАМНИЦА
Брзаќи до власта
изгубена во верата
и олтерот на пошумената
шума.
Со мирис на сува
трева
се слуша слепилото
на глувата ноќ.
На сувото стебло
се будат дивите птици
кој градат
електрични гнезда.
Срните бегајат по
сопствените копнежи
заминуваат во ладната
земја.
Замаглени се
очите
кој пливаат во
морето на животот
запишуваќи ги
буквите по цутот на стеблото.
и го будат сонот од
белата рамница.
Соња Таировска
Ѓурчак
11.10. 2021 Улм
Nema komentara:
Objavi komentar