ЕДЕН ЗБОР МЕ БУДИ

ЕДНА ЗБОР МЕ БУДИ

Стани глас ме буди,

стани времето суди.

Јабоко не сум по парче да ме сечат

моите вени полни крв течат,

од болка и навреда тешка ечат.

Кој е тој што сака да ме дели?

Сака да ме сели?

Каде?

Јато птици од топло гнездо

со крила туѓи

одлетаа по дрвата суви.

Зошто?

Љубов нема,

извори чисти,

води бистри

животот е време,

кое овде се раѓа.

Една мисла од векови ме води

една љубов со векови оди

по патот на животот кој живот раѓа.

Едно семе кое се сее,

еден плод кои се раѓа

една убава мисла која лета

тука е мојата вистина света.

Дабово дрво уште тука расти

го чува домот мое свети,

со благослов од бога и

мисла убава и мила

ти си убавино полна сила.

Енен зборот ме буди,

благослов да пратам,

со мир и љубов,вечена да биди

те сакам родино мила...

..Кога земјата и небото се спојуваат со светлината на љубовта се прегрнуваат и паѓаат во прегратка чиста на прочка ....зошто се копнее по оно што е туѓо,по она што господ го подарил,некој сака да го присвојува,богаството не е во поседите,богаството е во полната душа кој диши и полна е со љубов,имајте радост,имајте полна душа љубов само со чиста љубов се постигнуваат сите природни убавини кој водат во вечноста на убавините......

Соња Таировска Ѓурчак

26. 02. 2017 Улм