ТАА МЛАДОСТ

ТАА МЛАДОСТ

Тага во срце свена,

а тебе, покрај мене те нема.

Што судбина беше таа,

како бура, изчезна таа младост,

гром падна не раздели нас.

Сега, пишувам и творам,

поетска маѓија ќе створам,

покрај тебе сакам да бидам,

во очи наши љубов да видам,

љубов опој пак да биди

љубов топла, род да види.

Пак празни ветувања нудиш,

на кантар мера лага си ставил,

љубов се мери во младост,

нај точна е да се измери во старост.

Ти сега молиш,сув леб

трошки по џепови ставаш,

сакаш со трошки пченица да сееш,

каков плод ке жнееш?

Ветувања лажни, ветувања празни,

во темни сокаци оставаш.

Простими ми велиш, нема више

време да крадам, покрај тебе

сакам сега вечно да бидам.

На таа младост верен да и бидам,

во животот не постои старост,

животот е,љубов вечна младост.

Соња Таировска Ѓурчак

5. 2. 2015 Улм