Судбо, сурова и клета
ме одтуѓи од рода света
за љубов брацка сал си плачам
топлина од сестра нема
а,судбо сурова ти ја зема.
Подари ми крила за да летнам,
брат и сестра да си сретнам.
Судбино време ќе пројди
и на оваа чудна грешка
што ја плаќам со солза жешка.
Солзи веќе немам , секна река брза
само тага на срце остана ја врза.
Верба во Бога имам,
од судбина Бог среќа прави
на сурово топлина му става
на клето благослов му дава.
Nema komentara:
Objavi komentar