БОИТЕ НА ЕДЕН ГЛАС за книга бр 10

 

БОИТЕ НА ЕДЕН ГЛАС

 

Боите од еден глас

ме повикуваат во спомените на животот,

трчаќи по сказалките на часовникот

и во време које ги брои годините.

Прозборија неколку бои

и ми го обоија ликот,

читаќи го тетстот од боговите,

запишан во длабочините на јазикот

и во просторот на родното  поле.

Времето го делам со правецот на боите,

пишуваќи стихови од чудните  бои и гласови,

а повиците се изгубија во етерот  на времето.

Сликите се испомешаа

боите се разлејаа во морето на животот

судираќи се со зборовите кој патуваа

по меридијаните на мојата душа.

 

Соња Таировска Ѓурчак

27.09.2021 Улм

СЕ РОДИ ПЕСНА книга бр 10

 

 

СЕ РОДИ ПЕСНА

Во ноќта, тифка

со звездено небо

и месечина полна

се роди стих се роди песна.

Стихот и насалгија има

а песната долга рима.

Животот како пркиазна течи

и во сон родина ме влечи.

Пред да се вратам  во родина

имам само уште една година .

Испраќам глас песна медена

на четири страни поделена

од срце парче оделена...

Соња Таировска Ѓурчак

23.09.2021 Улм

МОЛЧАМ за книга бр. 10

 МОЛЧАМ

Молчам пред стиховите на Државата а

пишувам песна за помека постела.

Нечии гласови го проколнуваат дворот

кој е магепсн од гатачката

која секојдневно гата на камениот мост.

Песната остана скриена во џеповите

на бездомниците кој уште молчат

пред сувиот студ,пред гладните усти...

Јас молчам пред моливот на песната

и во стиховите на Татковината.

Молчам пред молитвата на храмот...

Соња Таировска Ѓурчак

20.09.2021 УЛМ.

Ви благодарам !!! ВО КУЌАТА НА ЗБОРОТ

 

Оваа голема благодарност ја упатувам и до куќата на зборот која е стожар на нашето богато гумно.Среќата е мала, исто како едно кибриче,а кога ќе се запали гори во пламен,пламен на радост.Зборот благодарам е мал, без убавите дела кој секојдневно се раѓаат во изворите и течат по жилите на времето.

ВИ БЛАГОДАРАМ!

Ви благодарам,на вашата почит и вашата голема племенитост за сите пораки и желби што ми ги упативте сите Вие,Сите Вие сте дел од овој убав живот кој ни е поклон од извишената сила верата, светлината и родот кој се множи,во и со убавините на секој нов ден.ВИ БЛАГОДАРАМ!

 

ОД ДВОРОТ ПРАЗЕН за книга бр 10

 ОД ДВОРОТ ПРАЗЕН

 

Сирената свири од

оџаците на затворените фабрики.

Искршените прозорци,

одекнуваат од страв на сирената.

Стражарот пребледено заминува

пред реченицата која веќе не се ни чита.

Солза по солза испарува по лицето

на српливоста и стравот.

Овде и сега е само еден живот

кој  грам по грам  се мери.

Останува мислата да го чува времето

и еден вкуст од устите празни.

Ткаенината остана приказна на времето.

Некој и некогаш ќе го препознае

крикот на заробеното  време

од дворот празен.

Соња Таировска Ѓурчак

15.09. 2021 Улм Германија

ЗАПРИ ГО ВРЕМЕТО книга бр 10

 

ЗАПРИ ГО ВРЕМЕТО

Запри го времето.

на гневот и омразата пуста

заприги сите лоши мисли

што тутнат како низ гора густа.

Запри го времето.

на љубомората тешка

тага и трага од солза жешка,

пред болка тешка.

Запри го времето.

које време не се мери

темнината која е слепа

и птицата која во неа слепо лета.

Запри го времето

во ноќта ладна

во колевките на децата гладна

пред крвта која се груш,и

убавината на светот ја руши.

Запри го времето.

на сонот лажен

запри го времето

пред моралот лажен.

Запри го времето...

 

Соња Таировска Ѓурчак

13.09.2021 Улм Германија

 

 

ОТВОРЕНО НЕБО за книга бр. 10

 

ОТВОРЕНО НЕБО

Бездомниците спајат под отворено небо,

во џеповите  кријат студ и глад.

Исптатија писмо до Министерството

за расуди на човековите права,

Пишуваат;

Војната беснее во срцето

и во учебникот по историја,

а, земјата станува се помала и помала.

Во каменото време и сувата суша

не расти повеќе памук.

Градоначалникот на централната земја

најави криза.

Останатиот чиновнички кадар

се крие во широките ходници

измеѓу старите дрвени шифунери

полни со дукоменти во кој расти прашината

а изчеснува земјата на прадедовците.

Умот тежи,

душата останува за секогаш празна.

Улиците плачат за една изгубена територија

за една земја која одамна ја нема.

Ја препишаа и потпишаа

следеќи го  патот на празните гробишта.

Ги затворија очите,чекаќи помеко време

подобро време на смрзнати плодиви.

Стиховите се разминуваат, без одговор

каде и кога ќе се применува вистината

за бездомниците да имаат сопствен дом

а, народите почит кон отвореното небо.

Соња Таировска Ѓурчак

03.09.2021 Улм