УМОРНО Е ВРЕМЕТО

УМОРНО Е ВРЕМЕТО                                          Во книгата бр:9

Времето, пред светлиата спие

сонува во денот на трепавиците,

сонува со отворена пазува

со уморните дланки,

го стиска времето

које поминува во тунелот

во подземните брзини,

патуваќи пред денот на вистината.

Се буди вистината на вистинскиот сон

кое спие пред портата на радоста

во рајската градина на љубовта

уморено е времето.

Кое трага по сопствената светлина

паѓа пред маглите наречени нечовештво,

се топат, снеговите на славата

и животот кој не е долговечен.

Големината и брзината немаат форма,

уморно е времето

кое чекори во празнината на денот.

Соња Таировска Ѓурчак

20.11.2018 Улм