Мк.....

💗💗💗

 Во убавината на животот царува вистината.

 💗💗💗

Секој нов ден носи напредок и радост.

💗💗💗 

Животот во кој живееме сега е преполн со добрини....

💗💗💗

Животот е избор морска шкољка или сокол....

💗💗💗

  Очите не можат да го видат целиот свет,...

МК....ххххх

 💗💗💗

Кога сонот ,
сонот ти го кради,
сонувај го пак најубавиот сон.

💗💗💗 

Ништо,

неможи да биди поголемо и посилно

од

љубовта.

💗💗💗

МК ....ххххх

💗💗💗

Колку е тешко,странац во властита кожа.....

💗💗💗

 Водата никогаш не се враќа назат, природен закон кој вреди почит ....

💗💗💗 

 Водата е најпотребна , исто времено и непобедлива ...

💗💗💗

Очите копаат извори а душата плачи.

💗💗💗

 Мудриот создава а небара признание...

💗💗💗

Испод небото и на земјата има секој право на живот...

ВРЕМЕТО И ПРОСТОРОТ НА ЖИВОТОТ расказ

ВРЕМЕТО И ПРОСТОРОТ НА ЖИВОТОТ

Замрачок се пушта над градот кој се протега по висините на светлината.

Радиото ја раскажува децката приспивна приказна,а пото наставува со вестите.

Риболовот во овај преубав ден од морските убавини е најголем.

Низ богатиот морски род пронајдена е и златна кутија која е извлечена со морскиот риболов...

Го објави радиот на канал 7.ум.

Овој ден е најубавиот ден во мојот живот,само што си помисли диретторот Финес од Канал 7ум,и зазвони телефонот,на другата страна на телефонот го слушна гласот на неговата жена Ева, која возбудено а внимателно праша:

Што пронајдоа во морето?

Златна кутија!

Да, да златна кутија.

Што има во неа, праша љубопитно неговата жена Ева?

Незнам, заклучена е.

Утре ќе ја однесиме на испитување и ќе ја отвориме.

Потоа ќе видиме која тајна ни ја открива златната кутија.

Вистинското богаство се наоѓа во длабочините на морето си помисли Ева жената на дирекекој од радио 7ум.

После утринскот доручок се разделија како и секој ден со поздрав за убав ден.

Радосно замина на својот работен ден директорот Фенис,времето не е пари,во времето има многу нешто поважно си размислуваше одеќи по патеката до работното место.Времето е богато со убавини расцветани долините и во длабочините на водите,мислите му се обогатуваа во вакви и уште посилни мисли,мислеќи и на златната кутија.

Добро утро,

ги поздрави директорот Финис сите вработени,со благо насмеано лице које сакаш да праша:

Дали има нешто ново од истражувањето на златната кутија?

Поново зазвони телефонот,сега на линија е господинот Илија на кого му беше поверена златната кутија да ја отвори и да ја испита.

Добар ден овде Илија добар ден го одпоздрави директорот Фенис,господин Илија

Илија винимателно полека почна да му објанува,за златната кутија која му беше поверена и дадена на испитување.

Кутијата е во непроценлива врност и стара многу, многу векови, и земјата се затресе кога ја отворивм,како да беше полна струја.

Во златната кутија запишани се само три броја 369 кој се клуч на таинствената врата на светот која треба да се пронајди.

Во моретро се крије најголемата тајна,песната на морето која ја пеат птиците на брегот,песната на морскиот ветер кој ја гали и тишината на морето.

Секоја тајна има свој број ,така и оваа тајна од 369 останува неодговорено прашање

на животот и просторо на времето.

Изненаден директорот Финис од одговорот кој очекуваш многу повеќе, и звони на Ева, и ја кажува новоста:

Златната кутија е отворена и во неа е пронајден само број 369 кој е клуч од времето и просторот на животот.

ВО КНИГАТА ПИШУВА ОВДЕ НЕ ЗАСТАНУВА ЖИВОТОТ

Ви благодарам,за овде и сега,додека во светот се сее сила и страв поетот слободно пишува .ги собира и реди зборовите во книгата на денот, а убавината на денот ја делиме сега заедно.Ве поздравувам со радост јас сум СОЊА ЃУРЧАК,ќе ја прочитам творбата ВО КНИГАТА ПИШУВА ОВДЕ НЕ ЗАСТАНУВА ЖИВОТОТ:

ВО КНИГАТА ПИШУВА ОВДЕ НЕ ЗАСТАНУВА ЖИВОТОТ            Објавена во книгата СВЕТЛИНАТА НА Животот, се протега                                                         ЗБОРОТ  бр 8 во далечините на стравот. Огледалото го гледа небото повикуваќи ги сите птици, кон далечините на животот. Љубов е зборот, овде што останува,распослан по гранките на стариот даб. По морето таласа сонот на многу бегалци, кој остаана да го сонуваат сонот со морската кралица. Овде не застанува животот, во книгата пишува, на оваа улица нема број. Пепелта се вее со ветрот кон небото и цвета со морските цветови. Денови не бројани години не мерени во векови не извекувани пред портата на животот кој останува тука. Ноќта ја зима последната недогорена свеќа, а восокот се разлева по земјата по билките на црно бели цветови. Животот изграден во темелите на ветровите се огледува во туѓите очи, овде не застанува животот, во книгата пишува. Запалено кандилото,останува да гори во чистините на небото. Ангелите прегрнати раскажуваат за вистината на далечините и сенките кои остануваа овде, во книгата пишува.... Соња Таировска Ѓурчак sonja.durcak@gmail.com Наградена песна во Национална и универзитетска библотека „Св.Климент Охридски „ Скопје .2017 Скопје.

ЕДНА СТАРИЦА

ЕДНА СТАРИЦА

Минува по лицето на земјата

по улиците на очите

буди сеќавања

дарува надеж,

тагува и крие ,

за сонот кои уште спие.

По улиците потекоја солзи,

прегратките останаа празни,

една старица ја мина земјата,

во шамијата остави љубов.

Соња Таировска Ѓурчак

17. 10. 2017 Улм

СЕГА СУМ ДОМА

СЕГА СУМ ДОМА    Во Скопје и , Во книгата бр: 9

Светот е убав,светот е многу убав,мојата родина, мојата Татковина најубава од цел свет.Сега,да се биди тука,да се осети топлината да се види светлинатса да се допр вистината ,понос и гордост е од љубовта.

Сега сум дома !

Да се пишува да се твори и род да се стори,значи да се сака,да се сака треба да се моли молитвата е светлината на љубовта.

Преку љубовта се искажува желбата желбата на животот.

И во туѓината се сака Татковината.

Туѓинец сум во туѓа земја! А ги следам изворите на рајот од мојата Татковина.

Скитник, странец со полна надеж, за  мојата земја.

Не, несеплашам од далечината

Некој,некој  ми ја кради вистината.

Се плашам од темнимнината на времето.

А јас сум уште странец.

Сега сум дома.

И сега во овој час, ги изговара зборовите мојата душа,ТЕ САКАМ МАКЕДОНИЈО,ТИ БЛАГОДАРАМ ТАТКОВИНО.

На оваа прекрасна манифестација го слушам внатрешното шепотење и жуборот на моето срце,го следам изворот на љубовта од мојата родина.Во туѓина молам и   постам, долгиот пост ја преставува мојата далечина.Далеку е мојата Татковина .А сепак многу блиску,толку блиску се раѓа со  зората,а утрото ја носи пак љубовта која ме милува и гали а тоа е мојата родина мојата МАКЕДОНИЈА. Ви благодарам на сите присутни,што и дадовте богаство на оваа преубава промоција на овие творештва кој оставаат белег во литературата во културата,остаават толина запис во корените на Македонската почва.Каде да бидиш,со кого да бидиш само прав човек биди ,биди пратеник Македонски  чувааја и сајака утробата МАКЕДОНСКА,понесете радост понесете љубов,секаде во светот од Македонија.ВИ БЛАГОДАРАМ

КОГА ЗЕМЈАТА ГОСПОД ЈА СОЗДАДЕ

КОГА ЗЕМЈАТА ГОСПОД ЈА СОЗДАДЕ                 Во книгата бр:9

Кога земјата господ ја создаде

нанижа гердан бисери со зборови,

ја благослови, земјата Македонија

и нејзиниот народ македонски.

Вечни и благословени од бога сте

македонци,

заслужно, ова парче земја ви ја доделувам

овде шумат шумите,

овде извира водата на животот

овде расти разумот,

овде е запишано светото писмо,

со златни букви е испишана вечната љубов

за светата книга и оваа земја смрт нема.

Соња Таировска Ѓурчак

03. 06. 2018 Улм

Струшките вечери на поезијата од 22 /27. 08. 2018 Струга

МК...хххх

💗💗💗

Многу риби се жедни
во океанот на животот...

💗💗💗

Секоја риба на суво умира...


💗💗💗

Ширината е широка во недоглед
во денот на радоста...

💗💗💗

Височината е висока,
далечината е далеку,
ширината е широка,
а украс на благородната душа е мирот.

МК ....хххх

 💗💗💗

Мал број од птици 

несат во туѓо гнездо....

а голем број се птици 

грабливици....

💗💗💗

Не се тагува по скршеното бардаче,

ни бардачето се лепи,

ни водата се собира.

💗💗💗


Секоја река која течи 
е чиста и бистра.

💗💗💗

ДЕНОТ МИРИСА НА ЕСЕН

ДЕНОТ МИРИСА НА ЕСЕН                                 Во книгата бр:9

Денес,
денот мириса на есен,...

Зората се буди од перница на ноќна,

тишина во повојот,
кој радост чека

во кал, крцкаат калдрми твои

а во очите реките матни.

Јунаци лежат, коски оставија

под камен твој

во тебе мир бараат.

Родино, Татковино

не умирај во очите туѓи.

И денес, денот мириса на есен .

Соња Таиривска Ѓурчак

30. 09. 2018 Улм