СОНОТ КОЈ СПИЕ
Ја разбуди зората,
утринското сонце го озвучи
денот.
Тутуно берачите ги наполнија
кошевите со тутун, и заминаа
пред ноќта.
Сонот се крие, уште во звездената
ноќ
која го раскажува сонот пред
потокот,
кој брза, и ја следи кочијата
на месечината
која доаѓа во денот, и ги буди
заспаните полиња,
ја буди земјата,на која го посеа
семето.
На трпезата го подели лебот,
кој уште длабоко и топло диши.
Ги отвори очите, пред црвените
лалиња,
пред жолтите билки, кој ги
милува ветрот.
Сакам уште, да те имам, не сакам
да те губам,
Македонијо, со тебе се гордеам
и те љубам.
Сонот застана пред денот,
а ноќта влезе во домот кој спие.
Соња Таировска Ѓурчак
17. 06. 2017 Улм
Nema komentara:
Objavi komentar