ДОМОТ НА МОЈАТ ДУША

ДОМОТ НА МОЈАТА ДУША

Свеќа која трепка,

а ветрот чиниш дека ја гали.

Светлината, трепери пред темнината,

посига во сеќавањата на аголот,

во другата страна на мојата душа.

Домот на мојата душа е просторот,

се раздиплува во печалбарскиот

свет,собираќи го семето од

златниците,а среброто поцрна.

Студот ги собира паежинити

од просторот на минатото,

во домот на цветната душа.

Времето е долго,во простоерот на небото

а светот е мал,снегулките се топат

во домот на мојата душа.

Домот на мојата душа, живее и

има многу место,зборот е песна

секој патник понесува збор,

порака топлина,радост

од домот на просторот кој зборува и пее.

Свеќата која трепка вечно свети

во домот на мојата душа.

Соња Таировска Ѓурчак

25. 11. 2016 Улм