МОЈАТА РОДИНА кн 11

 

 

МОЈАТА РОДИНА

Мојата татковина – сонце што грее,
во срцето мое тајна се влее.
Со небо сино и реки што пеат,
низ полиња златни ко мисли шетаат.

Гори и ливади, стариот дом,
камен и песна – вечен симбол и гром.
Секој чекор тука душа ми буди,
родна ми земјо, љубов ме суди.

Под ова небо, секогаш јас сум,
со тебе, Родино, до последен шум.