ДАЛЕКУ Е ВРЕМЕТО

                                                                            ПОД ШАМИЈА ТУЃА и

 

ДАЛЕКУ Е ВРЕМЕТО                                      Во книгата бр:9

Далеку е времето,

под кожата на земјата,

по лицето на небото

во очите на светлината

со мирис на багрем цвет.

Далеку е времето,

но ги собира и бележи зборовите,

со уморни раце,

на бела страница

знаењето на ова знаење

со песна од еден глас.

Далеку е времето,

трча со пеперутките

кој летаат по вените на цветовите,

и ги собираат сите алтани.

Далеку е времето,

а крушата Горница

во пролет пак  цути.

Цут од моите соништа

кој претрчуваат по патеката,

и по ридот на мојте спомени.

Далеку е времето,

кое започна со првиот чекор.

Соња Таировска Ѓурчак

24. 02. 2018 Улм