ЗЕЛЕНОТО ГЛУВЧЕ

(бајка за храброста, пријателството и добрината)

Воведна реченица:
Деца, слушнете ја бајката за Зеленото глувче...

---

Многу одамна, во едно мало и убаво село, живееше една сиромашна, но честита фамилија.
Нивната куќичка беше мала, но во неа секогаш имаше топлина, песна и љубов.

Беа наградени од Бога со едно синче — дете тивко, милосливо, но и разиграно, полно со љубопитност.

Момчето ги сакаше цвеќињата, го слушаше шепотот на ветерот и веруваше дека секое нешто во природата има душа.

Еден сончев ден, додека бараше бубамари под листови од глуварчиња, забележа нешто чудно — едно мало зелено глувче!

Не беше обично — светкаше на сонцето, а очите му блескаа како две капки роса.

— Глувче... зошто си зелено? — праша момчето.
А глувчето се насмевна и му рече:
— Јас сум чуварот на добрината. Само чистите срца можат да ме видат.

Така започна нивното пријателство.
Глувчето му зборуваше за храброста, за тоа дека вистинската сила е во срцето, а не во рацете.

Една вечер, кога трпезата беше празна, глувчето рече:
— Твојата добрина не остана незабележана. Бог ме испрати да ти ја вратам со благослов.

Одеднаш, од земјата никна волшебна кука.
Глувчето ја заврте еднаш, и пред момчето се појави богата трпеза, со леб, мед, овошје и сè што посакувало срцето.

Кога родителите се вратија, не можеа да поверуваат на очите.
Момчето само се насмевна и рече:
— Секое добро дело е како семе. Кога ќе го посееш со љубов, Бог ќе го напои со чудо.

Од тој ден, сиромаштијата ја напушти нивната куќа, но во срцата им остана најголемото богатство — добрината.

И затоа, кога ќе ја слушнете ноќта како тивко шепоти, можеби и вие ќе го чуете гласот на Зеленото глувче, што им зборува на децата:

„Секоја добрина се враќа со добро.
Пријателството е најголемото богатство.
А храброста — тоа е светлината што нè води низ животот.“

И така, децата во селото долго ја раскажуваа приказната за момчето со чисто срце и зеленото глувче што ја донесе среќата во нивниот дом.
Сите веруваа дека, таму некаде во тревата, глувчето сè уште шета — чекајќи некое ново добро дете, кое со љубов ќе го види и ќе му подаде зрно добрина.