ГНЕЗДОТО ОСТАНА ПРАЗНО

ГНЕЗДОТО ОСТАНА ПРАЗНО                                Во книгата СВЕТЛИНАТА НА ЗБОРОТ

Ги спуштив куферите,

пред хотелската соба

обидуваќи се да ја отклучам вратата

меѓу тесниот ходник

од каде се слушаа разтрчаните зборови

на избеглиците.

Ме прогонуваа мислите

за кој мислев носат ред

а во воздухот се гледаше неред,

и во раците на хотелската собарица

се читаше прогон.

Старата прашина се разлеваше

од хотелскиот теписон

како мирис на визба

со заклучени децки играчки.

Измеѓу пукнатините испод часовникот

се криат зборовите од боговите

кој ја благословуваа земјата

во која растеше едно дете.

На прагот на неговата земја

остана отворен празен плик

кој го изгуби еден непознат минувач

а мириса на прогон.

Гнездото остана празно.

Соња Таировска Ѓурчак

21. 07. 2019 Улм