СЕ ПРАШУВАМ во книга бр .9
Се прашувам,
зошто си сега
толку тажна,
во животот твој,
има многу дела важна.
Чеда твој во
Европа подаваат рака
мевлен да стават
на твојата мака.
Се прашувам
зошто плачи
твојата душа,
кога твојата
вистина во светот се слуша.
Твоето срце е
извор, живот што дава
поголемо е од
почвата твоја ,
живот што раѓа.
Се прашувам,
зошто сите сонат,
соништа празени,
водат струи
мисли разни,
Ти си звезда
будна
Ти си за Европа
уште многу чудна.
Се пашувам,
иако тоа и сама
го знам,
Ти си Македонио
сила
Ти си ни на сите,
и во Европа мила
љубов лице роса
ти мие,
љубов душа во
тебе блика,
Европа те сака
и Те вика.
Соња Таировска
Ѓурчак
27. 01. 2018 Улм
Nema komentara:
Objavi komentar