МОЈАТА БАБА СРЕБРА

МОЈАТА БАБА СРЕБРА                           ПОД ШАМИЈА ТУЃА

Оваа песна, и ја посветувам

на баба ми Сребра,

таа беше мојата мала баба,

добрина носеше во себе

и потешка од злато беше.

Љубов имаше за сите

живитот го љубеше силно

и така девеесет и три ги стори милно.

Не заврши нејзинијот живот тука

остана баба Сребра за сите нас тука.

Во силни и убави збирови се сеќаваме сите

и во светлина ги гледаме денес дните.

Седум судби срцето и рани

седум деца заминаа на сите страни,

дали беше тоа божја грешка

за мојата баба Сребра казна тешка.

И пред смртен час, посака сите да ги гушни

глас од чеда внуци и правнуци

тагуваше да ги слушни.

Баба Сребра во небо се вивна

летна и кај Бога стигна.

Се поклони пред Бога

и низ молитва го праша тивко:

Боже каква таа твоја беше грешка

а замене казна тешка,

чеда мили ти во свет ги прати

ни ти едно стигна,

мене на вечен живот да ме испрати.

Керко мила Господ рече Сребро мило,

Ти си сребро и злато тешко

Твојата љубов е потешка и од сјај

затоа керко мила што истрпи на се

стигна и до овој божи рај.

Соња Таировска Ѓурчак

27. 01. 2018 Улм.