subota, 27. lipnja 2015.

ЗБОР НА ВРЕМЕТО

ЗБОР НА ВРЕМЕТО

Колку мисли има еден збор,колку километри до вистинскиот збор.
Дали го забележува некој зборот,има ли вистина или е само празнина.
Колку е блиско а сепак далеку земјата од зборот,татковината во кој е запишан овој збор.
Далечината на која само и подаваме рака и испракаме порака.
Каде бега сега еден збор од погледот од топлината на времетпо,се крие од светлината и мислата,се крие од секој патник кој патува со празен куфер во домот кој го сретна во животот.
А сега се враќа во судницата само со зборот и времето.
Животот кој минува како сон понесува само еден збор,еден збор а безброј чекори кој оставија трага од зборот.
Далечината е нај блиску до зборот и гради мостови,а во просторот летаат само птици преселници.
Не остварениот сон стои на патеката каде и започна да го мери времето.
Негде далеку овде или таму се поигрува и ветерот со зборот кој е оплоден со вистина и страв,трепери буква по буква и се губи во темнината на времето и зборот. Каде се крие тој вистински збор. Навидум сите го познаваме животот,а треба само еден збор,кои води до вистината и во рајот на убавината изкажана во збор.
Постои ли еднаквост за времето и зборот,ако се изкажува низ вистинскиот збор постои, безброј патеки водат во вистината,каде пливаат и лажните зборови,на кои векот им е краток.
Светот е одвоен,и мини низ отворена врата а зборот на времето,плива во океанот на лагите,каде нема обала.  Колку зборови треба да се напишат да се види вистината на животот да се научи од минатото за иднината или е само овој збор сега кој патува во времето,а времето е толку блиску до збор на времето.

Соња Таировска Ѓурчак

27.6.2015 улм  

utorak, 23. lipnja 2015.

ХХХ 109

Ако животот е судбина,
што е вистина.....

Само мудроста е поскапа од  сафир
полнет со златен праф....

Мудроста се крие,
во очите на животот....

Слепо мами  очајот во животот
злото го труе разумот....

Бог е љубов,почит према него е
верата исполнета со страв,
до дното на животот....

Види измери,зацврстија  и исполнија патеката
во разум и мудрост ,како дож без облаци.

Границата на животот
е поставена пред земјата
и нејзината слава......

И каменот се топи
и потекува капка солза
која паѓа во длабокиот мрак,
а под каменот остана светлина.


utorak, 9. lipnja 2015.

ИДНИНА


Како таа изгледа сега,
ке биди ли подобро од сега,
ќе биди ли полошо или ќе биди исто како и тогаш и сега,
една мисла дали ме мами или само ме заморува,
дали да верувам или да се скријам али каде од кого
или се е како што било и ќе биди.

ххх 108

Секоја солза на секое лице
радосна или тажна
болна или жална
ја бриши само господ.

Господ од ништо прави нешто
стори и ти за него нешто
прави убави и добри дела ,
верувај,во верата е животот.

И кога темнината сака да завладее
господ прака повеке светлина.

Смрта е порака од љубовта
а повик кон вечната љубов.

Ако животот е судбина
што е вистина....

Живот даље следи
а живјети сам не вреди....



ponedjeljak, 8. lipnja 2015.

МОЛИТВА ГОСПОД ГО МОЛИ

Додека ноќта се претвора во ден,
темнината во светлина,
се дели минатото од сегашноста а вистината,
вистината се спојува со вистината.
Момент кој мами мирис на утринска роса
ги отвора портите на вечноста и тони
во длабочините на езерото.
Прамен од свилена коса,насмевка лажна,
допир студен,надеж за приказна нова,
звук кој се губи,збор кој не се повторува а бранови носи,
самовила со расплетени коси.
Тага,болка, солза горка,пламен оган гори,
и пак молитва Господ го моли.

Соња Таировска Ѓурчак
8.6.2015 УЛМ