ПОРТИ СТАРИ
Низ соништа патишта градам
во ноќта црна што тропа
и тунел копа,
а срце за родина уште тропа.
Долови, длабоки реки
поле и планини гледам,
за градови и села родино мила
уште песни редам.
Жито, поле слама колиба горе
и старо лозје
се ли во заборав појде.
Пред порти стари застана
изморено срце и чека
на желба жива што сама збори
и за порти стари усте гори.
Nema komentara:
Objavi komentar