БЛАГОДАРАМ со, СКОПЈЕ

 

Благодарам со,

СВЕТЛИНАТА НА ЗБОРОТ

Во оваа прилика им се заблагодарувам на преседателството од нашиот клуб Коста Солев Рацин од Велес кој ја осветлија и организираа ова светла прпмоција на зборот.

Голема благодарност до Лиле Арсова Марина Стојанова,Соња Гаврилова и до Јасмина Ѓорѓиева.

Ви благодарам и Ве поздравувам со светлината на збороте .

Зботор е светлина,струја која се пренесува по магнетското поле во слободната мисла.

Ви благодарам на сите кој зедовте време да ја делиме оваа радост со времето које живее денес.

И благодарам на семоќната света сила и светлината која ми го отвори патот и просторот да бидам овде и тука да ја делам оваа радост со вас сите,далечина денес не постои се е толку блиску.

Да се твори , треба да се сака, а ние кој сме надвор од земјата наша ги китиме страниците на секоја новородена книга со кирилицата која задсебе остава семe кое се сее по полето на уматноста,и поново раѓа нов плод по полето на радоста .

Во оваа радост и светлина сакам да се потсетиме сите заедно на сите наши големи творци кој оставија живи дела и живеат и ден денес меѓу нас овде и тука.

Занив зборува времето и денес,занас ќе зборува можеби утре,или во некое друго време богато со богочовечка љубов.
Во мудроста е скриен клучот кој ја отклучува вратата на верата и стрпливоста.

Многу добрини се забораваат,а времето пишува и памти.

И ова творештво останува запишано во времето на радоста.

Го издвојив нашиот голем творец не по зборот него по светлината која ни ја осветли цела денешна техника ја осветли темнината и го поврза светот.

Творецот Никола Тесла кој го има во секој џеп или ташна височината негова е голема, неговите дела се дабово стебло со длабоки корени кој се шират во светот, работеш и живееше за човечкиот род многу остави и остана да живее во просторот и времето денес.

По овој голем твотец ја нареков мојата книга Светлината на зборот која поврзува и се шири по океанските води на животот.

Зошто ја сакам Македонија,дали можи да се одговори на ова прашање, постои одговор, или длабоко ја чува вистината во прегратките на олтарот кој секојдневно ја пренесува молитвата на љубовта родена во Македонија.

Со многубројни награди и благодарници ми е укажана чест,кој многу ми значат, не ги очекував ни работев на таа возвишеност, тоа е заслуга на мојата земја која ме благослови, и вечно сум и благодарна,

На моите награди и благодарници испишана е љубовта.

Колку ми значи Татковината и колку уште ќе ми значи,покрај толку години поминати во туѓина,срцето ми е полно со љубов и никогаш нема да престане таа голема љубов кон мојата Родина кон мојата Татковина.

Љубовта неможи да се скрије.

ТЕ САКАМ РОДИНО ТИ БЛАГОДАРАМ ТАТКОВИНО.

На сите присутни голема благодарнос со светлината на зборот понесите радост и секогаш нека биди осветлен зборот.

ПОД КОЖАТА НА СТЕБЛОТО

Плачи, душата на земјата

а стеблото остана празна,

перницата остана да виси

на голите гранки а сонот замина.

Виолината влезе, 
под кожата на стеблото,

остана со тишината да чека

на првите пролетни кокичиња

кој се враќаат, 
во просторот на Татковината.

Далечни се соновите,

кој трчаа по полето на радоста,

далечни се игрите,

кој ја пееа песната на младоста.

Далечни се спомените,

кој ме будат во денот на стпливоста

а стеблото остана празно.