ГОДИНИТЕ НАЗАТ НЕ СЕ ВРАЌААТ расказ

ГОДИНИТЕ НАЗАТ НЕ СЕ ВРАЌААТ

Се нижат една по една,се редеат измеѓу денот и ноќта,го минаа минатото го очекуваат реалното и вистината, некаде длабоко запишана во народните мудрости.Останува запис од деството од младоста живи спомени кој ќе прераскажуваат од животот од секој живит кој едноставно не се забележува.Можеби некаде далеку некој ќе ги прелистува нашите соништа,ќе издвојува нови надежи и ако ништо не е ново во овој свет, се се пофторува,како и светлината на утрешниот ден.Богатите природни спомени играат во селскиот двор и ја чуваат вистината вечно.Во дворот цветаат цветови во илјада бои тие мали, ситни, цветови кои нудат мирис на радост и младост ги откриваат сите тајни од овој свет.Пишаниот збор ги кани сите погледи да останат вечно запишани во светлината на времето. Разгранетата медена смоква од која мајками го спремаше најслаткото слатко од смокви вечно ќе раскажува за деновите кој минаа во дворот на радоста.Од другата страна се зеленее шумата која вечно зборува со тишината,се останува запишано и се пофторува како најубавите децки приказни,а годините минат.Пишаниот збор е подарок мал со големо срце за годините кој наминуваат и заминуваат.

Соња Таировска Ѓурчак

24. 09. 2017 Улм