Каде се криеш

Кој ли те зеде?

Каде ли те скри?

Дали си во злато облеана

или си со сребро полеана?

Или си само на бакарна плоча запишана

од цар Александар потпишана.

Каде ли се криеш?

Зошто уште во длабок сон спиеш.

Дали си во камен ковчег скриена,

со длабока вода покриена?

Или уште под перница спиеш,

зошто уште таини криеш.

Во тебе се многу тајни запишани,

и без број букви испишани.

Каде и да се криеш,

ти си книга вечна

која за навек останува,

на бакарна плоча запишана

од цар Александар потпишана.

КАПКА НАДЕЖ

КАПКА НАДЕЖ

Кога зората милно ме гали,

а сончевите здраци ме милуваат

се будам 

во твојата мека постела

во 

постелата 

Мајка 

на 

надежта.

Сонив,

како облак низ  небо пројде

капка надеж кај мене дојде.

Видов оган  

светлина,

бисер

капка надеш, 

поток,

река

уметничка слика мека.

Соња Таировска Ѓурчак
13.07. 2020 Улм 

Разиграни букви

Безброј книги и разиграни букви

на саем голем има.

Како шарен килим во илјада бои

на секоја полица книга стои.

Од цел свет книги понесени

од секаде книги на полица донесени.

На секој свој јазик напишани

и со свои потпис потпишани.

Разиграни букви низ халите звонат

лифтови скала по скала гонат.

Многу народ,

среќа и насмевка од лице дели,

разиграни букви собира и сели.

И ова е голема мудрост.

Пa буква по буква собери и мели.

Разиграни букви и шарен килим

од тука збогум ќе земат,

и поново во друг грат ќе кренат.

Воденица

Воденица, стара остана празна.
Под селото доле Воденица стара
стои сега осамена  и тажна.
Уморна од времето и соништа разни
за воденички  камења,
што останаа сега празни.
Воденичарот без збогум да земи                          
замина во царството вечно.
Плас вода низ скалини твои мини
побелен глушец последна вреќа кини.
Катанецот  зарѓал веќе,  рѓа го јади
а времето се полека од тебе кради.