ВРЕМЕТО ОДИ
Времето оди.
Времето течи,
Времето рани лечи.
Темнината ја пиие,
во тишината спиие.
Сон сонува,
за подобро утре.
Сонува будно,
сонува чудно.
Времето оди
во далечините сегде.
Дали ќе стигни негде?
Времето оди.
Ах!Боже,
тебе ти се молам
секого ти
со времето го води.
nedjelja, 26. svibnja 2013.
utorak, 21. svibnja 2013.
БЕЛЕГ
БЕЛЕГ
Птица лета,камен белг
надлетува, прелетува.
Со крв камен е обоен
белек од камен не е одвоен
Поток тече, бистра вода
крв капка мие,
тајна под камен уште се крие.
Жубор со бран брза
а гора сенка дебела врза.
На небо ќе се стави
нова светлина ке се роди
белек камен ке осветли
и светлината ќе не води.
Белек камен јунак тука стави
за на својот народ да му јави.
Времиња ќе минат
и белек камен ќе видат.
Птица лета,камен белг
надлетува, прелетува.
Со крв камен е обоен
белек од камен не е одвоен
Поток тече, бистра вода
крв капка мие,
тајна под камен уште се крие.
Жубор со бран брза
а гора сенка дебела врза.
На небо ќе се стави
нова светлина ке се роди
белек камен ке осветли
и светлината ќе не води.
Белек камен јунак тука стави
за на својот народ да му јави.
Времиња ќе минат
и белек камен ќе видат.
nedjelja, 19. svibnja 2013.
Само 1100 години
Како бебе ти на свет дојде
и со седум ти на школо појде.
Осмо заврши без мака
и матура си зеде во рака.
За студии многу време требаш
и за диплома да се спремаш.
Мласдост, брзо бега
и за мерак време треба.
Сето тоа брзо мина
и работа си најде фина.
Фамилија си створи
и сето тоа треба да се двори.
Издавачки и кредити како пчели рој
не им се знаае ни број.
Ете и четириеска стои испред врата
и на пееска и дава веќе рака.
До пензија нема веќе многу
шееска е веќе тука
па седумдеска како да и кука.
Овој живот многу брза
па осумдеска ја врза.
Како чуден сон да гледаш
па се понего си бегаш.
Девееска на пат се спрема
како на небо да се крена.
Девееска сака да е уште жива
убава и мила како вила.
Барем уште десет
и овој живот во запис да се внесе.
Нека бидат сега и сто
ваков живот е убав до 1100.
и со седум ти на школо појде.
Осмо заврши без мака
и матура си зеде во рака.
За студии многу време требаш
и за диплома да се спремаш.
Мласдост, брзо бега
и за мерак време треба.
Сето тоа брзо мина
и работа си најде фина.
Фамилија си створи
и сето тоа треба да се двори.
Издавачки и кредити како пчели рој
не им се знаае ни број.
Ете и четириеска стои испред врата
и на пееска и дава веќе рака.
До пензија нема веќе многу
шееска е веќе тука
па седумдеска како да и кука.
Овој живот многу брза
па осумдеска ја врза.
Како чуден сон да гледаш
па се понего си бегаш.
Девееска на пат се спрема
како на небо да се крена.
Девееска сака да е уште жива
убава и мила како вила.
Барем уште десет
и овој живот во запис да се внесе.
Нека бидат сега и сто
ваков живот е убав до 1100.
petak, 17. svibnja 2013.
Желба гори
Желба, уште во
гради гори.
Ах туѓино клета
што ми стори.
Солзи од очи уште
се ронат,
Желби во душа
уште звонат.
Соништа, разни
уште сонам
Уште негде низ
туѓина одам.
Птица да се
стирам, со бели крила.
Да летнам и
прелетам, со небеска сила.
Да стигнам и
застанам пак таму,
Во дворови стари
на орев густи
Кој гранки до
земја пушти.
Орес лист од
радост ке се смее
Милно сонце пак
таму ке ме грее.
Желба, уште во
гради гори
Ах туѓино клета
што ми стори.
četvrtak, 2. svibnja 2013.
Година стори
Страница моја,
година стори
Роденденска свеќа
пред тебе гори.
Читатели од многу
страни итаат,
Страна песни
читаат.
Драги гости
благодариме,
Во верба да
наздравиме.
Секогаш гости
мили ќе чекаме,
Со нови песни ке
пречекаме.
Страница моја,
отвара надеш
И се полни
секогаш со младеш.
Ви благодари и ве
сака Соња.
Pretplati se na:
Postovi (Atom)